________________
- दशवैकालिके वितीयाध्ययनम् ।
१०५ (टीका) अस्य व्याख्या । यदि त्वं करिष्यसि जावमनिप्रायं प्रार्थनामित्यर्थः। क।या या उदयसि नारीः स्त्रियस्तासु तासु एताः शोजना एताश्चाशोजना. अतः सेवे काममित्येवंचूतं जाचं यदि करिष्यसि । ततो वाताविक श्व हडः वातप्रेरित श्वाब
मूलो वनस्पतिविशेषः । अस्थितात्मा नविष्यसि । सकलदुःखदायनिबन्धनेषु संयमगुणेष्वप्रतिबद्धमूलत्वात्संसारसागरे प्रमादपवनप्रेरित श्तश्चेतश्च पर्य टिष्यसीति सूत्रार्थः ॥ ए॥ तीसे सो वयणमित्यादि सूत्रम् ।
तीसे सो वयणं सोचा; संजया सुनासियं॥
__ अंकुसेण जदा नागो, धम्मे संपडिवाइयो॥१०॥ (अवचूरिः) तस्या राजीमत्या असौ रथनेमिःसुनाषितं संवेगनिबन्धनं श्रुत्वा संप्रतिपातितः स्थापितः। किंविशिष्टायाः। संयतायाः प्रबजिताया इत्यर्थः। अङ्कुशेन यथा नागः। अङ्कुशतुदयेन वचनेन ॥ १० ॥
(अर्थः) तीसे इत्यादि (सो के०) सः एटले ते रथनेमि (संजयाश् के०) संयतायाः एटले जेणें संयम लीधो बे, एवी (तीसे के) तस्याः एटले ते राजिमती, ( सुनासियं के) सुनाषितं एटले उत्तम नाखेवू अर्थात् संवेगनी कथा जेमां बे एवं ( वयणं के) वचनं एटले वचनने (सोच्चा के) श्रुत्वा एटले सांजलीने (जहा के०) यथा एटले जेम ( नागो के) नागः एटले हाथी ( अंकुसेण के०) अंकुशेन एटले अंकुशेकरी अर्थात् अंकुशना प्रहारथी स्वनावस्थित करे , तेम ते रथनेमि पण (धम्मे के०) धर्मे एटले धर्मने विषे ( संपडिवाळ के०) संप्रतिपादितः एटले स्थिर कस्यो. धर्मरूप स्तंन्ने बांध्यो. हवे ते रहनेमीनी दीक्षा ४१० मे वर्षे थर. उक्तं च ॥ रहेनेमिस्स नगवर्ज, दीहुए चउर होंति वीस सया ॥ संवछर बउमडो, पंचस केवली होइ॥ १ ॥ नव वाससिगविसाहिए, सवाऊ तस्स से नायं ॥ एसो चेव य कालो, राश्मईण वि नायवो ॥२॥ इत्यादि ॥ १० ॥
(दीपिका ) तस्या राजीमत्याः असौ रथनेमिर्वचनं पूर्वोक्तं श्रुत्वा । किं० राजीमत्याः। संयताया गृहीतदीदायाः। किं वचनम् । सुजाषितं संवेगजनकम् । किंवत् । अङ्कशेन यथा नागो हस्ती एवं धर्मे संप्रतिपादितो धर्मे स्थापित इत्यर्थः ॥ १० ॥
(टीका) अस्य व्याख्या । तस्या राजीमत्या असौ रथनेमिः वचनमनन्तरोदितं श्रुत्वाकर्ण्य । किंविशिष्टायास्तस्याः। संयतायाः प्रबजिताया इत्यर्थः। किंविशिष्टं वच
१४
