________________
६६८ राय धनपतसिंघ बहारका जैनागमसंग्रह नाग तेतालीस (४३) - मा.
श्रज्ञा प्रत्ये ( न के० ) न एटले त्याग न करे. ( व के० ) व एटले जेम ( उप्पायवाया के० ) उत्पातवाताः एटले तोफानी पवन जे ते ( सुदंसणं गिरिं के० ) सुदर्शनं गिरिं एटले मेरु पर्वतने चलावी शकता नथी. तेम ( इंदिया के० ) इंडियाणि पटले इंडियो जे ते (तारिसं के०) तादृशं एटले उपर कडेल प्रकारे दृढ एवा ( तं के० ) तं एटले ते साधुने (नोपइति के० ) न प्रचालयन्ति एटले चलावी शकता नथी. ॥१७॥ (दीपिका) स्यैव साधोः फलमाह । इन्द्रियाणि चक्षुरादीनि तं पूर्वोक्तं तादृशं धर्मे निश्चितं साधुं संयमस्थानात् न प्रचालयन्ति न प्रकम्पयन्ति । दृष्टान्तमाह । के कमिव । यथोत्पातवाताः सुदर्शनं गिरिं मेरुपर्वतं न कम्पयन्ति । तं साधुं कम् । यस्य साधोरेवमुक्तप्रकारेण आत्मा एव निश्चितो दृढः स कचिद् विघ्न उत्पन्ने देहं त्यजेत् । परं नतु शासनं न पुनर्धर्माज्ञाम् ॥ १७ ॥
1
( टीका . ) अस्यैव फलमाह । जस्सेव त्ति सूत्रम् । अस्य व्याख्या । तस्येति सा - धोरेवमुक्तेन प्रकारेण । श्रात्मा तु । तुशब्दस्यैवकारार्थत्वात् । श्रात्मैव नवेन्निश्चितो दृढः । स त्यजेद्देहं क्वचिद्विघ्न उपस्थिते न तु धर्मशासनं न पुनर्धर्माज्ञामिति । तं ताहशं धर्म निश्चितं न प्रचालयन्ति संयमस्थानान्न कम्पयन्तीन्द्रियाणि चक्षुरादीनि । निदर्शनमाह । उत्पतद्वाता इव संपतत्पवना व सुदर्शनं गिरिं मेरुम् । एतडुक्तं नवति । यथा मेरुं न वाताश्चालयन्ति । तथा तमपीन्द्रियाणीति सूत्रार्थः ॥ १७ ॥
इचैव संपस्सि बुद्धिमं नरो, आयं नवायं विविदं विप्राणिया ॥
कारण वाया 5 माणसेणं,
तियुत्तिरात्तो जिणवयणमदिठिकासि त्ति बेमि ॥ १८ ॥
|| श्वक्का पढमा चला सम्मत्ता ॥ १ ॥
( अवचूरिः ) उपसंहरन्नाह । इच्चेवत्ति सूत्रम् । इत्येवमध्ययनोक्तं दुःप्रजी वित्वादि संप्रेक्ष्यादित रम्य यथावद्दृष्ट्वा बुद्धिमान्नरः न श्रयं ज्ञानादेः उपायं तत्साधनप्रकारं कालविनयादिं विविधं विज्ञाय । कायेन वाचा छाथ मानसेन त्रिनिरपि करणैर्यथाप्रवृत्तेः त्रिचिरपि गुप्तोऽई डुपदेशमधितिष्ठेत् । तदुक्तपालनपरो नूयात् । भावाय सिद्ध मुक्ति सिद्धेरिति । ब्रवीमीति पूर्ववत् ॥ १८ ॥ इति प्रथमचूला व्याख्याता ॥ प्रकरणनो उपसंहार करता बता कहे बे. इच्चेव इत्यादि सूत्र.
(अर्थ. ) हवे
