________________
६२० राय धनपतसिंघ बदाडुरका जैनागमसंग्रह, नाग तेतालीस (४३)-मा.
मोदे नहि. जे ( हरियाणि के० ) हरितानि पटले हरितकाय प्रये ( न शिंदे ho) न नित्ति एटले कापे नहि, ( न छिंदाबए के० ) न वेदयति एटले बीजा पासे कपावे नहि, तथा पोते कापनारने अनुमोदे नहि. तथा जे ( बीयाणि के० ) बीजानि एटले शालि, गोधूम प्रमुख वीज प्रत्ये (सया के० ) सदा एटले निरंतर ( विवतो के० ) विवर्जयन् एटले संघट्टन, मर्दन प्रमुख न थाय तेवी रीते वर्ज - तो तो ( सचित्तं के० ) सचित्तं एटले सचित्त वस्तु प्रत्ये ( नाहारए के० ) नाहायति एटले आहार करे नहि. ( स के० ) सः एटले ते ( निस्कू के० ) निदुः एटले साधु कवाय बे. ॥ ३ ॥
( दीपिका . ) तथा योऽनिलेन वायुना वायुहेतुना चेलकर्णादिनात्मादि न स्वयं वीजयति । नापि परैवजयति । तथा हरितानि बालतृणादीनि यः स्वयं न विनत्ति । नच परैबेदयति । तथा यः बीजानि हरितफलरूपाणि व्रीह्यादीनि सदा सर्वकालं विवर्जयेत् संघट्टनादिक्रियया । तथा यः सचित्तं नाहारयति कदाचिदपि सवले कारणेऽपि । स निकुः ॥ ३॥
( टीका. ) तथा निलेप त्ति सूत्रम् । श्रनिलेना निलहेतुना चेलकर्णादिना न वीजयत्यात्मादि स्वयम् । न वीजयति परैः । हरितानि तृणादीनि न छिनत्ति स्वयम् । न वेदयति परैर्बीजानि हरितफलरूपाणि त्रीह्मादीनि सदा सर्वकालं विवर्जयन् संघटनादिक्रिया सचित्तं नाहारयति । यः कदाचिदप्यपुष्टालम्बनः स निक्कुरिति सूत्रार्थः ॥३॥ वहणं तस्थावराण होइ, पुढवीत एकड निस्सियां ॥
तम्दा देसि न मुंजे, नो वि पर न पयावए जे स निस्कू ॥ ४ ॥
( अवचूरिः) औ शिका दिपरिहारेण त्रसस्थावरपरिहारमाह । वधनं त्रसस्थावराणां पृथिवी तृणकाष्ठादिनिश्रितानां जवति तथा समारम्नात् । तस्मादौदेशिकं न मुङ्क्ते । न केवलमेतत् । न पचति स्वयं ब्रीह्यादीनि । न पाचयति परैः । पचन्तमन्यं नानुजानाति स निक्कुः ॥ ४ ॥
(अर्थ) देशिक प्रमुख आहार वर्जवाथी त्रस तथा स्थावर जीवोनी रक्षा कहे . वहणं इत्यादि सूत्र. जे माटे आहार तैयार करता ( पुढवीत एक निस्सि आणं के० ) पृथिवीतृणकाष्ठनिःसृतानां पृथिवी एटले भूमि, तृण एटले घास काष्ठ एटले लाकडां एने आश्रय करी रहेला एवा ( तस्थावराणं के० ) त्रसस्थावराणां एटले त्रस ते बेरिंडी प्रमुख ने स्थावर ते एकेंद्रिय जीव तेमनी ( वहणं
