________________
यश राय धनपतसिंघ बदाउरका जैनागमसंग्रह, नाग तेतालीस-(४३)-मा. माचाराणां निमित्तं विनयं पूर्वोक्तं प्रयुङ्क्ते करोति । किं कुर्वाणः । शुश्रूषमाणः श्रोतुमिछन् । किमयं गुरुर्वयत्येवं ततस्तेन गुरुणा उक्ते सति वाक्यमाचार्या दिकथितं परिगृह्य ततो यथोपदिष्टं यथा गुरुणा उक्तं तथा अनिकाङ्कन् मायार हितः श्रद्ध्या कर्तुमिछन् सन् विनयं करोति । परं ततोऽन्यथाकरणेन गुरुं न आशातयति न हीलयति । स पूज्यः ॥२॥
(टीका.) प्रक्रान्ताधिकार एवाह।आयरिश त्ति सूत्रम् । अस्य व्याख्या । श्राचारार्थं ज्ञानाद्याचारनिमित्तं विनयमुक्तलदणं प्रयुङ्क्ते करोति यः शुश्रूषन् श्रोतुमिधन् । किमयं वयतीत्येवम् । तदनु तेनोक्ते सति । परिगृह्य वाक्यमाचार्टीयम् । ततश्च यथोपदिष्टं यथोक्तमेव अनिकांदन्।मायारहितःच्या कर्तुमिबन् विनयं प्रयुक्ते। अतोऽन्यथाकरणेन गुरुं त्वित्याचार्यमेव नाशातयति न हीलयति यः। स पूज्य इति सूत्रार्थः ॥२॥
रायणिएसु विणयं पजे, डहरा वि असुअ परित्रायजिहा॥
नीअत्तणे व सच्चवाई, जवायवं वककरे स पुजो ॥३॥ (अवचूरिः) रत्नाधिकेषु झानादिरत्ननूषितेषु विनयं प्रयुङ्क्ते करोति । महरा अपिये वयःश्रुतान्यां पर्यायज्येष्ठाश्चिरदी दितास्तेषु च । एवं यो नीचत्वे गुणाधिकान् प्रति नीचनावे वर्त्तते। सत्यवादी अविरुभवक्ता अवपातवान् वन्दनशीलो निकटवर्ती वा यो वाक्यकरो गुरुनिर्देशकरणशीलः ॥३॥
(अर्थ.) वली रायणिएसु इत्यादि सूत्र. जे साधु (रायणिएसु के ) रत्नाधिकेषु एटले ज्ञान दर्शन प्रमुख नाव रत्नोवडे श्रेष्ठ एवा आचार्यादिकने विषे ( विणयं के) विनयं एटले पूर्वोक्त विनय प्रत्ये ( पजे के०) प्रयुक्ते एटले करे. (थ के०) च एटले वली (जे के०) ये एटले जे (डहरा वि के०) डहरा अपि एटले न्हाना साधु पण (परिआयजिहा के०) पर्यायज्येष्ठाः एटले दीक्षा पर्यायथी अथवा श्रुतपर्यायथी मोटा होय तेमनो पण विनय साचवे. तेमज जे साधु ( सच्चवाई के) सत्यवादी एटले यथार्थ वचन बोलनारो, आचार्य प्रमुखने नित्य (जेवायवं के०) अवपातवान् एटले वंदना करनारो, तथा (वककरे के०) वाक्यकरः एटले आचार्या दि. कनी आज्ञा माननारो एवो थयो तो (नीअत्तणे के०) नीचत्वे एटले पोताना करता अधिक गुणी होय तेने नमतो रहे, (स के०) सः एटले ते साधु ( पुजो के०) पूज्यः एटले पूजवा योग्य वे.॥३॥ ..(दीपिका.) पुनः किंच । यः साधुः रत्नाधिकेषु जावरतानादिनिरधिकेषु वि