________________
५४० राय धनपतसिंघ बहारका जैनागमसंग्रह नाग तेतालीस (४३) - मा.
मेदष्टय तिष्ठति । श्राशीविषं वापि हि जुजंगमं वापि हि कोपयेत् । रोषं ग्राहयेत् । यो वा विषं खादति । जीवितार्थी जीवितुकामः । एषोपमापायप्राप्तिं प्रत्येत - पमानम् । श्राशातनया कृतया गुरूणां संवन्धिन्या । तद्वदपायो जवतीति सूत्रार्थः ॥ ६ ॥
सिया दु से पावय नो डहिका, असीविसो वा कुविन न नरके ॥ सिच्या विसं दालहलं न मारे, न वि मुरको गुरुदीलगाए ॥ ७ ॥
( अवचूरिः ) छात्र विशेषमाह । स्यात्कदाचित् मन्त्रादिप्रतिबन्धादसौ पात्रको न दहेत् । श्राशीविषो वा कुपितो न जहयेत् । स्यात्कदाचिद्विषं हालाहलं न मारयेत् । नचापि मोको गुरोहलनयाशातनया कृतया जवतीति ॥ ७ ॥
1
(अर्थ. ) हवे मां पण विशेष कहे बे. सिया इत्यादि सूत्र ( सिश्रा के० ) स्यात् एटले कदाच ( से के० ) सः एटले ते ( पावय के० ) पावकः एटले अनि जे ते मंत्रादिकना प्रभावी ( हु के० ) खलु एटले निश्चये करीने ( नो डहिता के० ) नो दहेत् एटले बाले नहि. ( वा के० ) वा एटले अथवा ( कुवि के० ) कुपितः एटले क्रोध पामेलो एवो (आसी विसो के० ) श्राशीविषः एटले सर्प जे ते ( न जस्के के० ) न जयेत् एटले जप करे नहि. (वि के० ) अपि एटले तेमज ( से के० ) तत् एटले ते घणुं करुं एवं ( हालहलं के० ) हालाहलं एटले हालाहल नामक विष जेते (मंत्रादिकना प्रभावशीज ) ( सिया के० ) स्यात् एटले कदाच ( न मारे के० ) न मारयेत् एटले मरण आपे नहि. उपर कहेली वात कदाच बने, पण ( गुरुहीलte ho ) गुरुहीलनया एटले गुरुमहाराजनी हीलना करी होय तो तेनुं फल जोगव्या विना ( न वि मुरको के० ) न चापि मोक्षः एटले बुटको नथीं. ॥ ७ ॥
( दीपिका. ) तत्र विशेषमाह । स्यात्कदाचिन्मन्त्रादिप्रतिबन्धात् असौ पावकः श्रग्निः न दहति न जस्मसात् कुर्यात् । श्राशीविषो वा भुजङ्गो वा कुपितो न नक्षयेत् न खादयेत् । तथा कदाचिन्मन्त्रादिप्रतिबन्धादेव विषं हालाहलमतिरौद्रं न मारयेत् न प्राणान् त्याजयेत् । एवमेतत्कदाचिद्भवति परं नापि मोको गुरुहीलनया गुरोः श्रशातनया जवतीति ॥ ७ ॥
( टीका. ) त्र विशेषमाह । सिश्रा हुत्ति सूत्रम् । स्यात् कदाचिन्मन्त्रादिप्रतिबन्धादसौ पावकोऽग्निर्नददेत् न नस्मसात्कुर्यात् । श्राशीविषो वा जुजंगो वा कुपितो न लक्षयेत् न खादयेत् । तथा स्यात्कदा चिन्मन्त्रादिप्रतिबन्धादेव विषं हालाहलम तिरौद्रं