________________
४४ राय धनपतसिंघ बदाउरका जैनागमसंग्रह नाग तेतालीस-(४३)-मा. प्रतीतं, देमं विज्वरशून्यं, धातं सुनिदं, शिव मिति चोपसर्गरहितं कदा नु नवेयुरेतानि वातादीनि मावा नवेयुरिति धर्माद्यनिनूतो नो वदेदधिकरणादिदोषप्रसङ्गामातादिषु सत्सु सत्त्वपीडापत्तेः । तद्वचनतस्तथानवनेऽप्यातध्यान नावादिति सूत्रार्थः ॥५१॥
तदेव मेहं व नदं व माणवं, न देवदेव त्ति गिरं वश्जा ॥
समुखिए उनए वा पनए, वश्त वा वुह बलाढ्य त्ति ॥५॥ (अवचूरिः) तथैव मेघ वा ननो वा मानवं वाश्रित्य देवदेव इति गिरं नो वदेत्।एवं नन आकाशं मानवं राजानं देवमिति नो वदेत् । मिथ्यालाघवादिप्रसंगात् । कथं तर्हि वदे दित्याह । मेघमुन्नतं दृष्ट्वा संमूर्मित इति उन्नतो वा पयोद इति वदेछा वृष्टो बलाहक इति ॥ ५५॥ -: ( अर्थ.) तहेव इत्यादि सूत्र. ( तहेव के०) तथैव एटले तेमज ( मेहं के०) मेघं एटले मेघने (वादलाने) ( व के० ) अथवा ( नहं के ) नन्नः एटले आकाशने (व के) अथवा (माण के) मानवं एटले मनुष्यने आश्रयीने ( देवदेव त्ति के) देवदेव इति एटले आ देवदेव ने आ प्रकारे (गिरं के) गिरं एटले वाणी प्रत्ये साधु (ण वजा के०) न वदेत् एटले न बोले. तात्पर्य चढे_ वादळू जोश्ने देव चढ्यो एम न बोले, तथा आकाशने अने मनुष्यने पण देव न कहे. त्यारे शीरीते बोलवू ते कहे . चढेधुं वादळु जोश्ने (पए के०) पयोदः एटले मेघ (सुमुखिए के) संमूर्छितः एटले चढ्यो , (वा के ) अथवा (उन्नए के०) उन्नतः एटले ऊंचो थएल बे, ( वा के ) अथवा ( वुह बलाहय के ) वृष्टो बलाहकः एटले आ मेघ वरस्यो (त्ति के० ) इति एटले आ प्रकारे (वश्ज के०) वदेत् एटले बोले. ॥५॥
(दीपिका.) किं नो वदेदित्याह । साधुः तथैव मेघ वा ननो वा आकाशं मानवं वा थाश्रित्य नो देवदेव इति गिरं वदेत् । मेघमुन्नतं दृष्ट्वा उन्नतो देव इति नो वदेत् । एवं नन आकाशं मानवं राजानं दृष्ट्वा देव इति नो वदेत् । कथम्। मिथ्यालाघवादित सङ्गात्। कथं तर्हि वदे दित्याह।मेघमुन्नतं दृष्ट्वा संमूर्बित उन्नतो वा पयोद इति वदेत् अथवा वृष्टो बलाहक इति वदेत् ॥ ५॥
(टीका.) तहेव त्ति सूत्रम् । तथैव मेघ वा ननो मानवं वाश्रित्य नो देवदेव F गरं वदेत् ।मेघमुन्नतं दृष्ट्वा उन्नतो. देव शति नो वदेत् । एवं नन्न आकाशं मानवं राजान