________________
-
समुच्चये, 'एषाम् '-परब्रमकवादिनाम् मते, ब्रमणि किं, 'वान्तादृतेः '-वान्ताहारस्य, दोपो न भवति, ये ब्रमकवादिनो जगत्सृष्टिं ब्रह्मजन्यां कल्पं च तजन्यं मन्यते तैसमूढमस्तीति विज्ञापितमेव, तन्मते च ब्रह्मणि वान्ताहतेदोप: समा- | पात्येवेतिभावः ॥२०॥
मूलम्-लोके तथैकादिकब्राह्मणादि-घातेऽत्र हत्या महती निगया।
- तन्निध्नतो ब्रह्मण एव सृष्टिं, सा कीडशी स्याददया दयालो. १ ॥ २१ ॥ टीका-उक्तविषय एव दूषणमाह-लोक इत्यादिना तथेति समुचये, 'लोके '-संसारे, 'एकादिकबामणादिधाते'एकादे खाणादेहनने सति, ' अत्र '-अस्मिन् कार्ये, ‘महती '-गुर्वी, ' हत्या '-हिंसा, 'निगद्या'-कथनीया भवति, 'तत् '-तर्हि, 'सृष्टिमेव '-जगदेव, 'निमतः '-हिंसतः, 'दयालोः '-दयायुक्तस्य ब्रमणा, 'अदया'-दयारहिता, 'सा'-हत्या, ' कीदृशी स्यात् '-किंमकारा भवेत् ? एकादि ब्राह्मणादिधाते जनस्य महती हत्या निगद्यते तखिलां सृष्टिं संहरतो ब्रह्मणः सा हत्या कीदृशी वक्तव्येतिभावः ॥ २१ ॥ - मूलम्-तजातसृष्टिं न हि तस्य हिंसा, निहिंसतश्चेद् भवतीति चोयते ।
सम्पाद्य सम्पाद्य सुतान्स्वकीया-पितुनतस्तहि न कोऽपि दोषः ॥ २२॥ .. टीका-अत्र वादिशंकां परिहर्तुमाह-तजातेत्यादि ही 'ति निश्चये, 'तजातसृष्टिं '-स्वजनितां सृष्टिं, ' निर्हि- १. हत्या ।
