________________
(२.२.१५९-१५९)
कोमारभच्चजीवककथावण्णना
हेट्ठा गणिताति अयुत्तोयेव । तदा सब्बावुधतो सरोव दूरगामीति कत्वा सरपतनातिक्कमप्पमाणेन रो परिसं संविदहति । किमत्थन्ति आह "सचे"तिआदि ।
सयं भायनटेन चित्तुत्रासो भयं यथा तथा भायतीति कत्वा । भायितब्बे एव वत्थुस्मिं भयतो उपट्टिते “भायितब्बमिदन्ति भायितब्बाकारेन तीरणतो आणं भयं भयतो तीरेतीति कत्वा । तेनेवाह विसुद्धिमग्गे (विसुद्धि० २.७५१) "भयतुपट्ठानजाणं पन भायति, न भायतीति ? न भायति । तहि 'अतीता सङ्घारा निरुद्धा, पच्चुप्पन्ना निरुज्झन्ति, अनागता निरुज्झिस्सन्ती'ति तीरणमत्तमेव होती"ति । भायनट्ठानद्वेन आरम्मणं भयं भायति एतस्माति कत्वा । भायनहेतुठून ओत्तप्पं भयं पापतो भायति एतेनाति कत्वा | भयानकन्ति भायनाकारो। तेपीति दीघायुका देवापि। धम्मदेसनन्ति पञ्चसु खन्धेसु पन्नरसलक्खणपटिमण्डितं धम्मदेसनं । येभुय्येनाति ठपेत्वा खीणासवदेवे तदक्षेसं वसेन बाहुल्लतो। खीणासवत्ता हि तेसं चित्तुत्रासभयम्पि न उप्पज्जति। कामं सीहोपमसुत्तट्ठकथायं (अ० नि० अट्ठ० २.४.३३) चित्तुत्रासभयम्पि तदत्थभावेन वुत्तं, इध पन पकरणानुरूपतो जाणभयमेव गहितं । संवेगन्ति सहोत्तप्पत्राणं । सन्तासन्ति सब्बसो उब्बिज्जनं । भायितब्बढेन भयमेव भीमभावेन भेरवन्ति भयभेरवं, भीतब्बवत्थु । तेनाह “आगच्छती"ति, एतं नरं तं भयभेरवं आगच्छति नूनाति अत्थो ।
भीरुं पसंसन्तीति पापतो भायनतो उत्रासनतो भीरुं पसंसन्ति पण्डिता । न हि तत्थ सूरन्ति तस्मिं पापकरणे सूरं पगब्भधंसिनं न हि पसंसन्ति । तेनाह "भया हि सन्तो न करोन्ति पाप"न्ति । तत्थ भयाति पापुत्रासतो, ओत्तप्पहेतूति अत्थो ।
छम्भितस्साति थम्भितस्स, थ-कारस्स छ-कारादेसो। तदत्थमाह "सकलसरीरचलन"न्ति, भयवसेन सकलकायपकम्पनन्ति अत्थो । उय्योधनं सम्पहारो।
एकेति उत्तरविहारवासिनो। "राजगहे"तिआदि तेसमधिप्पायविवरणं । एकेकस्मिं महाद्वारे द्वे द्वे कत्वा चतुसढि खुद्दकद्वारानि। "तदा"तिआदिना अकारणभावे हेतुं दस्सेति ।
इदानि सकवादं दस्सेतुं “अयं पना"तिआदि वुत्तं । “जीवको किरा"तिआदि आसङ्कनाकारदस्सनं । अस्साति अजातसत्तुरो। उक्कण्ठितोति अनभिरतो। छत्तं
21
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
