________________
११. केवट्टसुत्तवण्णना
केवट्टगहपतिपुत्तवत्थुवण्णना ४८१. एवं सुभसुत्तं संवण्णेत्वा इदानि केवट्टसुत्तं संवण्णेन्तो यथानुपुब्बं संवण्णनोकासस्स पत्तभावं विभावेतुं, सुभसुत्तस्सानन्तरं सङ्गीतस्स सुत्तस्स केवट्टसुत्तभावं वा पकासेतुं "एवं मे सुतं...पे०... नाळन्दायन्ति केवट्टसुत्त"न्ति आह । पावारिकस्साति एवंनामकस्स सेट्ठिनो। अम्बवनेति अम्बरुक्खबहुले उपवने । तं किर सो सेट्टि भगवतो अनुच्छविकं गन्धकुटिं, भिक्खुसङ्घस्स च रत्तिहानदिवाट्ठानकुटिमण्डपादीनि सम्पादेत्वा पाकारपरिक्खित्तं द्वारकोट्ठकसम्पन्नं कत्वा बुद्धप्पमुखस्स सङ्घस्स निय्यातेसि, पुरिमवोहारेन पनेस विहारो “पावारिकम्बवन"न्त्वेव वुच्चति । "केवट्टो" तिदं नाममत्तं । “केवट्टेहि संरक्खितत्ता, तेसं वा सन्तिके सम्बुद्धत्ता''ति केचि | गहपतिपुत्तस्साति एत्थ कामञ्चेस तदा गहपतिट्ठाने ठितो, पितु पनस्स अचिरकालकतताय पुरिमसमझाय “गहपतिपुत्तो'त्वेव वोहरीयति । तेनाह "गहपतिमहासालो"ति, महाविभवताय महासारो गहपतीति अत्थो, र-कारस्स पन ल-कारं कत्वा “महासालो"ति वुत्तं यथा “पलिबुद्धो"ति (चूळनि० १५; मि० प० ६.३.७; जा० अट्ठ० २.३.१०२) सद्धो पसनोति पोथुज्जनिकसद्धावसेन रतनत्तयसद्धाय समन्नागतो, ततोयेव रतनत्तयप्पसन्नो । कम्मकम्मफलसद्धाय वा सद्धो, रतनत्तयप्पसादबहुलताय पसनो। सद्धाधिकत्तायेवाति तथाचिन्ताय हेतुवचनं, सद्धाधिको हि उम्मादप्पत्तो विय होति ।
समिद्धाति सम्मदेव इद्धा, विभवसम्पत्तिया वेपुल्लप्पत्ता सम्पुण्णा, आकिण्णा बहू मनुस्सा एत्थाति अत्थं सन्धाय “अंसकूटेना"तिआदि वुत्तं । “एहि त्वं भिक्खु अन्वद्धमासं, अनुमासं, अनुसंवच्छरं वा मनुस्सानं पसादाय इद्धिपाटिहारियं करोही''ति एकस्स भिक्खुनो आणापनमेव समादिसनं, तं पन तस्मिं ठाने ठपनं नामाति आह "ठानन्तरे
360
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org