________________
(२.९.४११-४११)
अभिसञानिरोधकथावण्णना
३२९
एवमादिकं किञ्चिदेव कारणं सिक्खाकोट्ठासं कत्वा पञपेन्ति । निरोधकथन्ति निरोधसमापत्तिकथं ।
तेसूति कोतूहलसालायं सन्निपतितेसु नानातित्थियसमणब्राह्मणेसु । एकच्चेति एके । पुरिमोति “अहेतू अप्पच्चया पुरिसस्स सञ्जा उप्पज्जन्तिपि निरुज्झन्तिपी"तिआदिना वुत्तवादी । एत्थाति चतूसु वादीसु । य्वायं इध उप्पज्जतीति सम्बन्धो। समापत्तिन्ति असञीभवावहं वायोकसिणपरिकम्मं, आकासकसिणपरिकम्मं वा रूपावचरचतुत्थज्झानसमापत्तिं, पञ्चमज्झानसमापत्तिं वा। निरोधेति हेट्ठा वुत्तनयेन सञानिरोधे । हेतुं अपस्सन्तोति येन हेतुना असञ्जीभवे सञ्जाय निरोधो सब्बसो अनुप्पादो, येन च ततो चुतस्स इध पञ्चवोकारभवे सजाय उप्पादो, तदुभयम्पि हेतुं अविसयताय अपस्सन्तो।
दुतियोति “सा हि भो पुरिसस्स अत्ता"तिआदिना वुत्तवादी । नन्ति पठमवादिं । निसेधेत्वाति “न खो पन मेतं भो एवं भविस्सती"ति एवं पटिक्खिपित्वा । मिगसिङ्गतापसस्साति एवंनामकतापसस्स । तस्स किर मत्थके मिगसिङ्गाकारेन द्वे चूळा उट्ठहिंसु, “इसिसिङ्गो''तिपि तस्स नामं। असञकभावन्ति मुञ्छापत्तिया किरियामयसञ्जावसेन विगतसञिभावं। वक्खति हि “विसञी हुत्वा''ति । चत्तालीसनिपाते आगतनयेन गिसिङ्गतापसवत्थु सङ्खपतो दस्सेतुं "मिगसिङ्गतापसो किरा"तिआदि वुत्तं । विक्खम्भनवसेन किलेसानं सन्तापनतो अत्तन्तपो। दुक्करतपताय घोरतपो तिब्बतपो। निब्बिसेवनभावापादनेन सब्बसो मिलापितचक्खादितिक्खिन्द्रियताय परमधितिन्द्रियो। सक्कविमानन्ति पण्डुकम्बलसिलासनं सन्धायाह । तहि तथारूपपच्चया कदाचि उण्हं, कदाचि थद्धं, कदाचि चलितं होति । “सक्क...पे०... पत्थेती"ति अयोनिसो चिन्तेत्वा पेसेसि । भग्गोति भञ्जितकुसलज्झासयो, अधुना पन “लग्गो'ति पाठं लिखन्ति । तेन दिब्बफस्सेनाति हत्थग्गहणमत्तदिब्बफस्सेन । तन्ति तथा सञआपटिलाभं । एवमाहाति एवं “सञा हि भो पुरिसस्स अत्ता''तिआदिना आकारेन सञ्जानिरोधमाह । इमिनाव नयेन इतो परेसुपि द्वीसु ठानेसु पाळिमाहरित्वा योजना वेदितब्बा ।
ततियोति “सन्ति हि भो समणब्राह्मणा'तिआदिना वुत्तवादी। आथब्बणपयोगन्ति आथब्बणवेदविहितं आथब्बणिकानं विसञिभावापादनप्पयोगं । उपकड्डनं आहरणं । अपकडनं
329
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
