________________
(३.२११-२१२)
मल्लानं वन्दनावण्णना
१६३
एवरूपा सद्दा होन्ति कचवराकिण्णवीथिताय, अरञ्जे कन्दमूलपण्णादिग्गहणाय, तत्थ दुक्खजीविकताय चाति यथाक्कम योजेतब्बं । इध न एवं अहोसि देवलोके विय सब्बसो परिपुण्णसम्पत्तिकताय ।
महन्तं कोलाहलन्ति सद्धासम्पन्नानं देवतानं, उपासकानञ्च वसेन पुरतो पुरतो महती उग्घोसना होति । तत्थ भगवन्तं उद्दिस्स कतस्स विहारस्स अभावतो, भिक्खुसङ्घस्स च महन्तभावतो ते आगन्त्वा...पे०... पेसेसि । पेसेन्तो च “कथहि नाम भगवा पच्छिमे काले अत्तनो पवत्तिं अम्हाकं नारोचेसि, नेसं दोमनस्सं मा अहोसी''ति “अज्ज खो वासेट्ठा'तिआदिना सासनं पेसेसि ।।
मल्लानं वन्दनावण्णना
२११. अघं दुक्खं आवेन्ति पकासेन्तीति अघाविनो, पाकटीभूतदुक्खाति आह "उप्पन्नदुक्खा"ति। आतिसालोहितभावेन कुलं परिवत्तति एत्थाति कुलपरिवत्तं। तं तंकुलीनभागेन ठितो सत्तनिकायो “कुलपरिवत्तसो''ति वुत्तन्ति आह "कुलपरिवत्त'"न्ति । ते पन तंतंकुलपरिवत्तपरिच्छिन्ना मल्लराजानो तस्मिं नगरे वीथिआदिसभागेन वसन्तीति वुत्तं “वीथिसभागेन चेव रच्छासभागेन चा"ति ।
सुभद्दपरिब्बाजकवत्थुवण्णना
२१२. कङ्खा एव कङ्खाधम्मो। एकतो वाति भूमि अविभजित्वा साधारणतोव । बीजतो च अग्गं गहेत्वा आहारं सम्पादेत्वा दानं बीजग्गं। गन्भकालेति गब्भधारणतो परं खीरग्गहणकाले । तेनाह "गभं फालेत्वा खीरं निहरित्वा"तिआदि । पुथुककालेति सस्सानं नातिपक्के पुथुकयोग्यफलकाले । लायनग्गन्ति पक्कस्स सस्सस्स लवने लवनारम्भे दानं अदासि । लुनस्स सस्सस्स वेणिवसेन बन्धित्वा ठपनं वेणिकरणं। तस्स आरम्भे दानं वेणग्गं। वेणियो पन एकतो कत्वा रासिकरणं कलापो। तत्थ अग्गदानं कलापग्गं । कलापतो नीहरित्वा मद्दने अग्गदानं खलग्गं। मद्दितं ओफुणित्वा धास्स रासिकरणे अग्गदानं खलभण्डग्गं। धचस्स खलतो कोढे पक्खिपने अग्गदानं कोढग्गं। उद्धरित्वाति कोट्ठतो उद्धरित्वा ।
163
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org