________________
१३२
दीघनिकाये महावग्गटीका
(३.१६६-१६६)
निमित्तोभासकथावण्णना
१६६. अनेकवारं भगवा वेसालियं विहरति, तस्मा इमं वेसालिप्पवेसनं नियमेत्वा दस्सेतुं “कदा पाविसी"ति पुच्छित्वा आगमनतो पट्ठाय तं दस्सेन्तो "भगवा किरा"तिआदिमाह। आगतमग्गेनेवाति पुब्बे याव वेळुवगामका आगतमग्गेनेव पटिनिवत्तेन्तो । यथापरिच्छेदेनाति यथापरिच्छिन्नकालेन । ततोति फलसमापत्तितो। अयन्ति इदानि वुच्चमानाकारो। दिवाद्वानोलोकनादि परिनिब्बानस्स एकन्तिकभावदस्सनं । ओस्सट्ठोति विस्सठ्ठो आयुसङ्घारो “सत्ताहमेव मया जीवितब्ब''न्ति ।
जेट्टकनिट्ठभातिकानन्ति सब्बेव सब्रह्मचारिनो सन्धाय वदति ।
पटिपादेस्सामीति मग्गपटिपत्तिया नियोजेस्सामि । मणिफलकेति मणिखचिते पमुखे अत्थतफलके । तं पठमं दस्सनन्ति यं वेळुवने परिब्बाजकरूपेन आगतस्स सिद्ध दस्सनं, तं पठमदस्सनं । यं वा अनोमदस्सिस्स भगवतो वचनं सद्दहन्तेन तदा अभिनीहारकाले पच्चक्खतो विय तुम्हाकं दस्सनं सिद्धं, तं पठमदस्सनं । पच्चागमनचारिकन्ति पच्चागमनत्थं चारिकं ।
सत्ताहन्ति अच्चन्तसंयोगे उपयोगवचनं । थेरस्स जातोवरकगेहं किर इतरगेहतो विवेकटुं, विवटङ्गणञ्च, तस्मा देवब्रह्मानं उपसङ्कमनयोग्यन्ति “जातोवरकं पटिजग्गथा"ति वुत्तं । सोति उपरेवतो । तं पवत्तिन्ति तत्थ वसितुकामताय वुत्तं तं ।
___ "जानन्तापि तथागता पुच्छन्ती"ति (पारा० १६, १६५) इमिना नीहारेन थेरो “के तुम्हे"ति पुच्छि । “त्वं चतूहि महाराजेहि महन्ततरो"ति पुट्ठो अत्तनो महत्तं सत्थु उपरि पक्खिपन्तो “आरामिकसदिसा एते उपासिके अम्हाकं सत्थुनोति आह । सावकसम्पत्तिकित्तनम्पि हि अत्थतो सत्थु सम्पत्तिंयेव विभावेति ।
सोतापत्तिफले पतिट्ठायाति थेरस्स देसनानुभावेन, अत्तनो च उपनिस्सयसम्पत्तिया आणस्स परिपक्कत्ता सोतापत्तिफले पतिठ्ठहित्वा ।
132
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org