________________
(६.१६६-१६६)
असम्मासम्बुद्धप्पवेदितधम्मविनयवण्णना
63
"अप्पकेनापि मेधावी, पाभतेन विचक्खणो । समुट्ठापेति अत्तानं, अणुं अग्गिंव सन्धम''न्ति ।। (जा० १.१.४)
भगवन्तं दस्सनायाति भगवन्तं दस्सनत्थाय । किं पनानेन भगवा न दिट्ठपुब्बोति ? नो न दिट्टपुब्बो । अयहि आयस्मा दिवा नव वारे, रत्तिं नव वारेति एकाहं अट्ठारस वारे उपट्ठानमेव गच्छति । दिवसस्स पन सतवारं वा सहस्सवारं वा गन्तुकामो समानोपि न अकारणा गच्छति, एकं पहुद्धारं गहेत्वाव गच्छति । सो तं दिवसं तेन कथापाभतेन गन्तुकामो एवमाह ।
असम्मासम्बुद्धप्पवेदितधम्मविनयवण्णना
१६६. एवज्हेतं, चुन्द, होतीति भगवा आनन्दत्थेरेन आरोचितेपि यस्मा न आनन्दत्थेरो इमिस्सा कथाय सामिको, चुन्दत्थेरो पन सामिको। सोव तस्सा आदिमज्झपरियोसानं जानाति । तस्मा भगवा तेन सद्धिं कथेन्तो “एवज्हेतं, चुन्द, होती"तिआदिमाह । तस्सत्थो- चुन्द एवव्हेतं होति दुरक्खातादिसभावे धम्मविनये सावका द्वेधिकजाता भण्डनादीनि कत्वा मुखसत्तीहि वितुदन्ता विहरन्ति।
इदानि यस्मा अनिय्यानिकसासनेनेव निय्यानिकसासनं पाकटं होति, तस्मा आदितो अनिय्यानिकसासनमेव दस्सेन्तो इध चुन्द सत्था च होति असम्मासम्बुद्धोतिआदिमाह । तत्थ वोक्कम्म च तम्हा धम्मा वत्ततीति न निरन्तरं पूरेति, ओक्कमित्वा ओक्कमित्वा अन्तरन्तरं कत्वा वत्ततीति अत्थो। तस्स ते, आबुसो, लाभाति तस्स तुम्हं एते धम्मानुधम्मप्पटिपत्तिआदयो लाभा । सुलद्धन्ति मनुस्सत्तम्पि ते सुलद्धं । तथा पटिपज्जतूति एवं पटिपज्जतु । यथा ते सत्थारा धम्मो देसितोति येन ते आकारेन सत्थारा धम्मो कथितो । यो च समादपेतीति यो च आचरियो समादपेति । यञ्च समादपेतीति यं अन्तेवासिं समादपेति । यो च समादपितोति यो च एवं समादपितो अन्तेवासिको । यथा आचरियेन समादपितं, तथत्थाय पटिपज्जति । सब्बे तेति तयोपि ते । एत्थ हि आचरियो समादपितत्ता अपुञ्ज पसवति, समादिन्नन्तेवासिको समादिन्नत्ता, पटिपन्नको पटिपन्नत्ता । तेन वुत्तं - “सब्बे ते बहुं अपुजं पसवन्ती"ति । एतेनुपायेन सब्बवारेसु अत्थो वेदितब्बो।
83
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
