________________
(३.१३५-१३५)
राजअपरिहानियधम्मवण्णना
१०१
दानि उजुं करिस्सामी''ति वक्खामि । तं सुत्वा तुम्हे – “गच्छतू"ति वदेय्याथाति । राजा सब्बं अकासि ।
लिच्छवी तस्स निक्खमनं सुत्वा - "सठो ब्राह्मणो, मा तस्स गङ्गं उत्तरितुं अदत्था''ति आहंसु । तत्र एकच्चेहि - “अम्हे आरब्भ कथितत्ता किर सो एवं कतो"ति वुत्ते "तेन हि, भणे, एतू"ति भणिंसु । सो गन्त्वा लिच्छवी दिस्वा "किं आगतत्था"ति पुच्छितो तं पवत्तिं आरोचेसि, लिच्छविनो- “अप्पमत्तकेन नाम एवं गरुं दण्डं कातुं न युत्त"न्ति वत्वा - "किं ते तत्र ठानन्तर'"न्ति पुच्छिंसु । “विनिच्छयामच्चोहमस्मी"ति । तदेव ते ठानन्तरं होतूति । सो सुटुतरं विनिच्छयं करोति, राजकुमारा तस्स सन्तिके सिप्पं उग्गण्हन्ति ।
सो पतिहितगुणो हुत्वा एकदिवसं एकं लिच्छविं गहेत्वा एकमन्तं गन्त्वा - दारका कसन्तीति पुच्छि । आम, कसन्ति । द्वे गोणे योजेत्वाति ? आम, द्वे गोणे योजेत्वाति । एत्तकं वत्वा निवत्तो । ततो तं अजओ- "किं आचरियो आहा''ति पुच्छित्वा तेन वुत्तं असद्दहन्तो "न मे एस यथाभूतं कथेती"ति तेन सद्धिं भिज्जि । ब्राह्मणो अस्मिं दिवसे एकं लिच्छविं एकमन्तं नेत्वा -- “केन ब्यञ्जनेन भुत्तोसी"ति पुच्छित्वा निवत्तो । तम्पि अञो पुच्छित्वा असद्दहन्तो तथैव भिज्जि । ब्राह्मणो अपरम्प दिवसं एकं लिच्छविं एकमन्तं नेत्वा- “अतिदुग्गतोसि किरा"ति पुच्छि। को एवमाहाति पुच्छितो असुको नाम लिच्छवीति । अपरम्प एकमन्तं नेत्वा- “त्वं किर भीरुकजातिको''ति पुच्छि । को एवमाहाति ? असुको नाम लिच्छवीति । एवं अज्ञेन अकथितमेव अञस्स कथेन्तो तीहि संवच्छरेहि ते राजानो अञमनं भिन्दित्वा यथा द्वे एकमग्गेन न गच्छन्ति, तथा कत्वा सन्निपातभेरिं चरापेसि । लिच्छविनो- “इस्सरा सन्निपतन्तु, सूरा सनिपतन्तू''ति वत्वा न सन्निपतिंसु।
ब्राह्मणो- “अयं दानि कालो, सीघं आगच्छतू"ति रञो सासनं पेसेसि । राजा सुत्वाव बलभेरि चरापेत्वा निक्खमि । वेसालिका सुत्वा - "रो गङ्गं उत्तरितुं न दस्सामा''ति भेरिं चरापेसुं। तम्पि सुत्वा- “गच्छन्तु सूरराजानो"तिआदीनि वत्वा न सन्निपतिंसु । “नगरप्पवेसनं न दस्साम, द्वारानि पिदहित्वा ठस्सामा''ति भेरि चरापेसुं । एकोपि न सन्निपति । यथाविवटेहेव द्वारेहि पविसित्वा सब्बे अनयब्यसनं पापेत्वा गतो ।
101
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org