________________
(२.१२६-१२६)
अत्तसमनुपस्सनावण्णना
८७
एत्तावता किं कथितं होति ? वट्टकथा कथिता होति । भगवा हि वट्टकथं कथेन्तो कत्थचि अविज्जासीसेन कथेसि, कत्थचि तण्हासीसेन, कत्थचि दिट्ठिसीसेन । तत्थ “पुरिमा, भिक्खवे, कोटि नप्पञ्जायति अविज्जाय, 'इतो पुब्बे अविज्जा नाहोसि, अथ पच्छा समभवी'ति । एवञ्चिदं, भिक्खवे, वुच्चति । अथ च पन पञ्जायति इदप्पच्चया अविज्जा"ति (अ० नि० ३.१०.६१) एवं अविज्जासीसेन कथिता । “पुरिमा, भिक्खवे, कोटि नप्पायति भवतण्हाय, 'इतो पुब्बे भवतण्हा नाहोसि, अथ पच्छा समभवी'ति । एवञ्चिदं, भिक्खवे, वुच्चति । अथ च पन पञायति इदप्पच्चया भवतण्हा'"ति (अ० नि० ३.१०.६२) एवं तण्हासीसेन कथिता | "पुरिमा, भिक्खवे, कोटि नप्पायति भवदिट्ठिया, 'इतो पुब्बे भवदिट्ठि नाहोसि, अथ पच्छा समभवी'ति, एवञ्चिदं, भिक्खवे, वुच्चति । अथ च पन पायति इदप्पच्चया भवदिट्ठी''ति एवं दिट्ठिसीसेन कथिता | इधापि दिट्ठिसीसेनेव कथिता।
दिट्ठिगतिको हि सुखादिवेदनं अत्ताति गहेत्वा अहङ्कारममङ्कारपरामासवसेन सब्बभवयोनिगति- विज्ञाणट्ठितिसत्तावासेसु ततो ततो चवित्वा तत्थ तत्थ उपपज्जन्तो महासमुद्दे वातुक्खित्तनावा विय सततं समितं परिब्भमति, वट्टतो सीसं उक्खिपितुंयेव न सक्कोति।
१२६. इति भगवा पच्चयाकारमूळ्हस्स दिट्ठिगतिकस्स एत्तकेन कथामग्गेन वर्ल्ड कथेत्वा इदानि विवढें कथेन्तो यतो खो पन, आनन्द, भिक्खूतिआदिमाह ।
तञ्च पन विवट्टकथं भगवा देसनासु कुसलत्ता विस्सट्टकम्मट्ठानं नवकम्मादिवसेन विक्खित्तपुग्गलं अनामसित्वा कारकस्स सतिपट्टानविहारिनो पुग्गलस्स वसेन आरभन्तो नेव वेदनं अत्तानं समनुपस्सतीतिआदिमाह । एवरूपो हि भिक्खु- “यं किञ्चि रूपं अतीतानागतपच्चुप्पन्नं अज्झत्तं वा बहिद्धा वा ओळारिकं वा सुखुमं वा हीनं वा पणीतं वा यं दूरे वा सन्तिके वा, सब्बं रूपं अनिच्चतो ववत्थपेति, एकं सम्मसनं । दुक्खतो ववत्थति, एकं सम्मसनं । अनत्ततो ववत्थपेति, एकं सम्मसन"न्तिआदिना नयेन वुत्तस्स सम्मसनञाणस्स वसेन सब्बधम्मेसु पवत्तत्ता नेव वेदनं अत्ताति समनुपस्सति, न अलं, सो एवं असमनुपस्सन्तो न किञ्चि लोके उपादियतीति खन्धलोकादिभेदे लोके रूपादीसु धम्मेसु किञ्चि एकधम्मम्पि अत्ताति वा अत्तनियन्ति वा न उपादियति ।
87
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org