________________
प्राकृतस्तोत्रप्रकाशः
३१३
आरुग्गविहाणहूँ, समागया मुणिवरं भणीअ त्ति । जइ तुम्हाणं कंखा, अगयं कुणमो तया अम्हे ॥३७|| मज्जं नत्थि समीहा, एवं भासीअ लद्धिसंपण्णो । दव्वगयावहसत्ती, तुम्हाणं भावगयनासा ॥३८।। जइ सत्ती कुणह तया, एसा कंखा कहंति ते देवा । अम्हाणं णो सत्ती, भावामयनासिणी भंते ! ॥३९।। भूरिपसंसं किच्चा, जाणाविअ तच्चभावतत्तत्थं । सट्ठाणं संपत्तो, लक्खवरिसपालिअसुदिक्खो ॥४०॥ सग्गे सणंकुमारे, रायरिसीसरसणंकुमारमुणी । दिव्वमहिड्डियदेवो, तवप्पहावेण संजाओ ॥४१।। तवसा लद्धिप्पयरो, एवं कहिओ मुणीसदिटुंता । आवस्सयणिज्जुत्ती, पडिवायइ सोहग त्ति तवो ॥४२॥ भव्वखमामक्कडिओ, वरधिइहत्थो पसत्थमणकीलो । सुहतवभावघरट्टो, चूरइ दुक्कम्मधण्णाइं ॥४३॥ धणसत्थवाहतणओ, धण्णो पहुवीरदेसणं सोच्चा । पव्वइओ तिव्वतवो, सासणनाहो समवसरणे ॥४४॥ सेणियनिवपमुहाणं, पुरओ दुक्करविहायगो धण्णो । धण्णो संसी एवं, समया वेरग्गलंकरिओ ॥४५॥ किच्चा विउलगिरीए, अणसणजोगं समाहिमरणाओ । सव्वट्ठसिद्धदेवो, जाओ तत्तो विदेहम्मि ॥४६।। पाविस्सइ परमपयं, दुवालसविहं सुए तवं भणियं । बज्झब्भंतरछक्कं, भावारिकिवाणसारिच्छं ॥४७॥ जसभद्दसूरिसीसो, खेमरिसी पवरभिग्गहड्डतवं । पकुणंतो विसहंतो, उवसग्गे देवयं पत्तो ॥४८।। असुहज्जाणं जत्तो, वड्डइ णो जोगकरणपरिहाणी । तं सुहतवं विहेयं, विहिणा परिवज्जियनियाणं ॥४९।। परमं कारणमेयं, संजमसंसाहणे तवं वुत्तं । गइया तेणं सुत्ते, समगं वरसंजमतवाई ॥५०॥ सिरिगोयमस्स रूवे, इह तवसा संजमेणमप्पाणं । भावेमाणे विहरइ, विवाहपण्णत्तिवयणमिणं ॥५१॥ निरसणभावो पढमो, ऊणोदरिय त्ति वित्तिसंखेवो । तणुकेसो रसचाओ, संलीणत्तं तवो बज्झो ॥५२॥ अभितरतवभेया, वेयावच्चं तहेव पच्छित्तं । सज्झायझाणविणया, काउस्सग्ग त्ति छक्कमिणं ॥५३।।
