________________
भगवई सुत्त कयाइ पुव्वाणुपुट्विं चरमाणे जाव जेणेव मेंढियगामे णयरे जेणेव सालकोट्ठए चेइए जाव परिसा पडिगया ।
तए णं समणस्स भगवओ महावीरस्स सरीरगंसि विपुले रोगायके पाउब्भूए उज्जले जाव दुरहियासे, पित्तज्जरपरिगयसरीरे, दाहवक्कंतीए यावि विहरइ, अवियाई लोहियवच्चाई पि पकरेइ । चाउवण्णं वागरेइ-एवं खलु समणे भगवं महावीरे गोसालस्स मंखलिपुत्तस्स तवेणं तेएणं अण्णाइढे समाणे अंतो छण्हं मासाणं पित्तज्जर-परिगयसरीरे दाहवक्कंतीए छउमत्थे चेव कालं करिस्सइ । तेणं कालेणं तेणं समएणं समणस्स भगवओ महावीरस्स अंतेवासी सीहे णामं अणगारे पगइभद्दए जाव विणीए मालुयाकच्छगस्स अदूरसामंते छटुंछटेणं अणिक्खित्तेणं तवोकम्मेणं उड्ढ़बाहाओ जाव विहरइ । तएणं तस्स सीहस्स अणगारस्स झाणंतरियाए वट्टमाणस्स अयमेयारूवे जाव समुप्पज्जित्था-एवं खलु ममं धम्मायरियस्स धम्मोवएस- गस्स समणस्स भगवओ महावीरस्स सरीरगंसि विउले रोगायके पाउब्भूए, उज्जले जाव छउमत्थे चेव कालं करिस्सइ । वदिस्संति य णं अण्णतित्थिया-'छउमत्थे चेव कालगए'। इमेणं एयारूवेणं महया मणोमाणसिएणं दुक्खेणं अभिभूए समाणे आयावणभूमिए पच्चोरुहइ पच्चोरुहित्ता जेणेव मालुयाकच्छए तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता मालुयाकच्छगं अंतो-अंतो अणुपविसइ, अणुपविसित्ता महया-महया सद्देणं कुहुकुहुस्स परुण्णे । 'अज्जो' त्ति समणे भगवं महावीरे समणे णिग्गंथे आमंतेइ, आमंतित्ता एवं वयासी- एवं खलु अज्जो ! ममं अंतेवासी सीहे णामं अणगारे पगइभद्दए तं चेव सव्वं भाणियव्वं जाव परुण्णे | तं गच्छह णं अज्जो ! तुब्भे सीहं अणगारं सद्दह । तएणं ते समणा णिग्गंथा समणेणं भगवया महावीरेणं एवं वुत्ता समाणा समणं भगवं महावीरं वंदंति णमंसंति, वंदित्ता णमंसित्ता समणस्स भगवओ महावीरस्स अंतियाओ सालकोट्ठयाओ चेइयाओ पडिणिक्खमंति, पडिणिक्खमित्ता जेणेव सीहे अणगारे तेणेव उवागच्छंति, उवागच्छित्ता सीहं अणगारं एवं वयासी- सीहा ! धम्मायरिया सद्दावेंति । तएणं से सीहे अणगारे समणेहिं णिग्गंथेहिं सद्धिं मालयाकच्छगाओ पडिणिक्खमइ, पडिणिक्खमित्ता जेणेव सालकोट्ठए चेइए, जेणेव समणे भगवं महावीरे तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता समणं भगवं महावीरं तिक्खत्तो आयाहिणं पयाहिणं जाव पज्जवासइ। सीहा ! त्ति समणे भगवं महावीरे सीहं अणगारं एवं वयासी- से णणं ते सीहा! झाणंतरियाए वट्टमाणस्स अयमेयारूवे जाव परुण्णे; से णूणं ते सीहा ! अढे समढे ? हंता अत्थि । तं णो खलु सीहा | गोसालस्स मंखलिपुत्तस्स तवेणं तेएणं अण्णाइढे समाणे अंतो छण्हं मासाणं जाव कालं करिस्सं, अहं णं अण्णाइं अद्ध-सोलसवासाइं जिणे सुहत्थी विहरिस्सामि, तं गच्छह णं तुमं सीहा ! मेंढियगामं णयरं, रेवईए गाहावइणीए गिहे, तत्थ णं रेवईए गाहावइणीए मम अढाए दवे कोहंडफला कवोस्र] उवक्खडिया, तेहिं णो अट्ठो, अत्थि से अण्णे पारियासिए फासए बीयऊरए [ मज्जास्र] तमाहराहि, एएणं अट्ठो |
403