Page Text
________________
[५२]
तइयवेलाए वालियं ताए मणगमंगं । तुंओ(तओ) पुणो पुणो सलिलच्छोडणेण पउणीकया कुमारी ।
तओ राया भणइ - 'को नाम एयारिसोवगारकारिणो कुमारस्स पच्चुवगारो ?' मए भणियं 'को मए महारणाईसु दुक्ख(क्क)रावसरो सारिओ जेणेवं मुहा महाराओ संमाणुसावेइ(मं आदिसेइ?) । सोउं चेमं कुमारीए पलोइओऽहं सुट्ट साणुरायदिट्ठीए । तओऽहं किंचि समय(यं) णो(णी)गमिऊण [तओ निग्गओ णियभवणं गओ पसुत्तो। पहाए कओचियकरणिज्जो ठिओ अत्थाइयामंडवे । समागया वयंसया । पुच्छिओ तेहिं उव्वेयकारणं । मए वि कुमरीवुत्तंतो साहिओ 'जग्गिओ य रत्तीए त्ति उत्तम्मइ अंग'ति कहिऊण विसज्जिया ते । तओ वम्महुम्माहेणं तं चेव कुमारिं झायंतो अवहत्थियासेसकज्जो चिट्ठामि । ताव मे बीयहिययभूएण पसन्नचंदनाममंतिसुएणाऽऽगंतूण भणिओ – “किमेवमवत्थो वि मं जहट्ठियं ण साहेसि?']
___ तओ मए मणागं लज्जिऊण वि दुण्णिवारत्तणओ कामवेगस्स साहिओ से कुमरीसंगमुम्माहओ । पसन्नचंदो वि 'मा संतप्पसु, तहा करिस्सं जहा तस्संगमो होइ(हि)'त्ति वोत्तुं गओ हट्टमग्गे । तत्थ य वा(वी)णमेगं मोल्लेण गहाय राउलाभिमुहमागच्छंतो दिट्ठो कुमारीदासचेडीहिं । भणिओ – 'किमेसा विका(क्का)इ वीणा ?' तेण भणियं – 'विक्काइ' । ताहिं भणियं – 'जइ समप्पेसि ता दट्ठमण्हं(म्ह) सामिणीमं लेइ । तेण वि 'कुणहेवं, किंतु सिग्घमाणेयव्व'त्ति वोत्तुं समप्पिया वीणा । नेउं चेडीहिं दंसिया कुमारीए । सा भणइ – 'कहं लब्भइ ?' ताहिं वि 'न पुच्छियं मोल्लं'ति भणिए कुमारीए पेसिया मोल्लपो(पु)च्छण[त्थ]मेगा चेडी ।
तीए वि गंतुं पुच्छंतीए भणियं पसन्नचंदेण – 'जइ पेच्छामि कुमारि ता जहा तहा वा देमि' । साहिए य तंमि सद्दाविओ सो कुमारविरहरहुकावियाए कुमारीए पसन्नचंदो तत्थाऽऽगंतुं पाय[वड]णुट्ठिओ दिण्णासणोवविठ्ठो पुच्छिओ कुमारीए – 'कुओ तुमं ?' सो भणइ – 'निव्वियणं कुणसु जेण सव्वं साहेमि' । तओ कुमारी[ए] पासाइं पणो(लो)यणे दिठं(ट्ठि)ममुंचंते दूरीहूए परियणे पसन्नचंदो भणइ - 'देवि ! जेण तुमं रयणीए विसवेगाओ पउणीकया सो मम सामिसालो तुहसंगमासापिसायगसिओ दसंतरंममस(मवय)णिज्जं संपत्तो । ता तहा कह वि कुणसु जहा सो सुत्थो होइ' ।
कुमारी वि तं सोउं समदुक्खत्तणओ मणाग(गं) हर(रि)सिया भणइ – 'को पुणोवाओ?' सो भणइ - 'जहा विसस्साऽमयमोसहं तहा तुह विरहजदुक्खस्स तुह संगमो चेवोसहति । कुमारी भणइ - 'ज(जा)णामीमं, किं तु कहा(ह)मगरहिणिज्जेण विहिणा कुमारसंगमो मे होज्ज ? त्ति बाहए हिययं' । सोउं चेदं कमारी बीयहिययभयाए भणियं वसंततिलयाए जहा - 'नवमीदिणे भगवईजत्ताए बाहिमज्झे वच्चिस्सामो. तत्थ य तं कुमारं घेत्तुमागच्छेज्जासु' ।
एत्थंतरंमि य कुमारीसरीरमसत्वं(मसुत्थं) नाऊणाऽऽगया तत्थेव वेज्जेण सह जणणी । तओ निग्गओ पसन्नचंदो। साहिओऽणेणाऽऽगंतुं सो मम वइयरो । समागए य नवमीदिणे तेणेव समं गंतुं तंदुज्झावणमिउं त(तदुज्जाणंमि उ त) मए गवसंतेणेवं(गं)मि माहवीलयामंडवे दिट्टा वसंततिलयाए सह कुमारी बहुविहकामवियारेहि विलवंती, निभू(रू)विया य वालग्गाओ नहग्गं जाव सुइरं ।
___ कुमारी पुण माहवीलयागुविलत्तणओ संनिहियं पि ममं अपेच्छंती भणइ – 'वसंततिलय(या)! नाऽहं किं पि पियजणोचिंतियं(चियं) कज्जं जाणामि । ता तएऽणुहूयविसयसुहाए समयंमि जाणावेयव्वा' । वसंततिलका भणइ – 'पिययमाणुकूलाए तए होयव्वं । सेसमहं भलिस्सामि' । कुमारी भणइ -
| SR No. | 009889 |
| Book Title | Kahavali Pratham Paricched Pratham Khand |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Kalyankirtivijay |
| Publisher | Kalikal Sarvagya Shri Hemchandracharya Navam Janmashatabdi Smruti Sanskar Shikshannidhi Ahmedabad |
| Publication Year | 2012 |
| Total Pages | 469 |
| Language | Hindi, Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 2 MB |