________________
[५१] सुपवि (व) त्तियनियतित्थो सेज्जंसकेवली दुवरिसोणाणि एक्कवीसं वरिसलक्खाणि जाव विहरेज्जा (त्ता) सम्मेयसेलसिहरे सावणकण्हतइयाए सिद्धोत्ति । सेज्जंसजिणो त्ति गयं ॥
सिज्जंसजिणकालम्मि य वद्धमाणसामिजीवो तक (क्क) हाए भत्ति (भणि) स्समाणो पढमो तिवासुदेव त्ति । तिवुट्टुवासुदेवपच्चक्खा सिज्जसजिणाओ य चउप्पन्नसागरोवमेहिं बारसमो वासुपूज्ज वासुपुज्जजिणकहा भण्ण
रयणचंपाए नयरीए नलिणिगुम्मो नाम राया वज्जभद्दगुरुसमीवे विहियपव(व्व)ज्जो जाओ सुक्ककप्पे देवो । तओ जेट्ठसुद्धनवमीए चविऊण इहेव जंबुद्दीवे भारहे वासे चंपानयरीए वसुपुज्जस्स रण्णो जयाए देवीए चउदससुमिणसूइओ संभूवो गब्भे । तओ फग्गुकण्हचउदसीए जाओ बाहत्तरिवरिसलक्खाऊ पवालयवण्णो पुत्तो । गब्भत्थो य भगवं पुणो पुणो जणिणपूजाए वासुणा -सक्केण पूजिओ त्ति पय(इ)ट्ठिओ पिउणो (णा) वासुपुज्जो नाम ।
सत्तरिधणुपमाणो य वासुपुज्जकुमारो अट्ठारसवरिसलक्खोवरि फगु( ग्गु ) णामावासाए निक्खंतो । वरिसोवरि माहसुद्धबीयाए संपत्तकेवलो महिसलंछणो वामदाहिणपासेसु पवरादेवी- कुमारदेवपज्जुवासिज्जमाणो सेयंसजिणतित्थवोच्छित्तीओ गएसु चउसुभागी (चउभागी) कयपलि ओवमस्स तिसु भागेसु पव्वइय(पवत्तिय)नियतित्थो वासुपुज्जकेवली चउप्पण्णवरिसलक्खाणि जाव विहरेत्ता चंपाए नयरीए आसाढसुद्धचउद्दसीए सिद्धोति । वासुपुज्जजिणो त्ति गयं ॥
वासुपुज्जजिणकालंमि य बीओ दुविट्ठवासुदेवो त्ति दुविट्टुवासुदेवकहा भण्णइ
इहेव जंबुद्दीवे भारहे वासे बारवईनयरीए बंभो नाम राया । तस्स सुभज्जेओमा (सुभद्दा- उमा ?)नामिगाणं दोण्हं देवीणं जेट्ठ- कणिट्ठा विजय ( य ) - दुविट्ठणामाणो दो पुत्ता । ते य कयाइ गया कीलानिमित्तमुज्जाणं । तम्मि य परिसाए धम्मं कहमाणं विजयसूरिं दद्धुं वंदिऊणोवविट्ठा तदंतिए । समयम्मि पुच्छंति भयवं 'भयवं ! सव्वलक्खणसंपुण्णाण वि तुम्हं किं निव्वेयकारणं जेण निक्खंता ?" सूरी भइ 'साहेमि सुम्मउ जहा जाओऽहं विजयसूरि त्ति । विजयसूरिकहा भण्णइ
पुव्व[वि]दे[हे] र(रि)द्वावईविजए (णयरे) सुरिंददत्तो नाम राया । तस्स कणयप्पा देवी । तीसे देवदत्ता नाम धूया। कयाई च सिरिदत्तरण्णो पुत्तोऽहं चंदगुत्तो नाम सयलकलाकलावकुसलो रूसिऊणाऽऽगओ सुरिंददत्तसमीवं । तेण वि सम्माणिऊण तत्थेव धरिओ ।
इओ य रयणे (णीए) पच्छाहयरं (हरयं) पविसंती कह वि डक्का रण्णा सद्दाविआ मंतवाइणो, पि (व) ज्जाविओ पडहओ भणावियं च जंमग्गियं दिज्जइ' । तं च सोऊण मए पुच्छिओ नियदासो भइ कुमारी भुयंगमेण । न को वि तं पउणेइ' ।
—
-
-
—
सप्पेण देवदत्ता । ते (तं) च नाउं
'जो रायधीयं पउणीकुणइ तस्स 'सामि ! समाउलो राया जओ डक्का
-
तओ कालब(वे)लं निरूविऊण संजायभरोसओऽहं गओ राउलं । पेच्छिऊण य न (मं) मंतिणो (मंतीहिं) भणिओ राया जहा - ‘देव ! पाहुणयकुमारो वीमो एत्ता पिच्छिज्जउ, मा कयाइ गारुडे कुसलो होज्जा' । रण्णा वि दीणमुहेण भणियं 'कुमार ! कीरउ किंपि कुमारीए जइ कोसल्लमत्थि' । मए वि 'महाराय ! विसाएणाऽलं । अहमेएणं चेव कज्जेणाऽऽगओ' त्ति वोत्तुं अभिमंतियसलिलेण अच्छोडिया कुमारी, जाव