________________
NNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNN
तुमं पुण तस्स सया वि चित्तत्थो । किं तु जं बारसवरिसिए वि रायाभिसेए न पत्तो तं मणाम(गं) दुक्खेइ' । बाहुबली भणइ - 'सुट्ठ समिद्धो भरहो, मए भि(नि?)द्धणेणं लज्जिज्ज(ज्जि)स्सइ त्ति संकाए नाऽऽगओ' । सुवेगो भणइ - 'संपयं पि गंतुं सेविज्जउ जेण समिद्धी होइ' । बाहुबली भणइ - 'जो लहुभाए पवज्जं गेण्हावेइ सो कहं मे समिद्धिमिच्छइ ?' सुवेगो भणइ - 'किं बहुणा ? सेवं वा पडिबद्ध(वज्ज)सु जुज्झसज्जो वा होज्ज' । बाहुबली भणइ - 'नाऽहं रिसहे[स]रं मोत्तुमन्नं सेवामि । तहा जो बालत्ते बाहुजुज्झेण कीलंतो मए नियभुयदंडेहिं विखि(क्खि)त्तो चंदाइच्चोवरि गंतुं पडतो पडिच्छित्ता रक्खिओ सो कहं मे जुझं दाउं समत्थो ? तहा वि ममंमि अजिए भरहखेत्ते किं तेण जित्तं ? ता तुरियमेव जं वा रुच्चइ तं कुणइ(उ)त्ति' ।
एवं बहुहा निब्भच्छिओ सुवेगो भरहस्साऽऽगंतुं सव्वं साहेइ । तओ रुट्ठो तस्सोवरि निग्गओ सबलवाहणो भरहो चक्कवट्टी । तओ चरपुरिसरो(सेहिं) जाणाविओ बाहुबली वि पेसिऊण अनिलवेगं पल्हायंतिए, सयं सीहरहसेणाहिवइबल-वाहणेहि समं समुहो वतिओ(पत्थिओ) चक्किस्स । एवं चाऽऽगम्माऽऽवासिया दो वि गंगातीरे । तओ निदि(द्दि)टुदिणे सेणाहिवईण संजाए समरसंघट्टे बाहुबलिसंतियचित्तरहसुएण चित्ततेएण बाणेहिं विणासिओ भरहसुओ नलो नाम । तओ बीयरणे सुसेणेण विणासिओ दंडरयणेण सीहरहो ।
चोज्जियाण रणेण गयणत्थसुरासुरविज्जाहराण मज्झागओ विसेसेण केलिप्पिओ नारओ गओ वेयड्डे पल्हायंतियं, बंभणरूवेण य पव्वयणं कुणंतो भणिओ पल्हाए[ण] 'भण भट्ट ! किं कीरउ ?' नारओ भणइ - 'छहाकिलंतस्स मे भोयणं दवावेह, जेण लहं जामि' । पल्हाओ भणइ - 'कत्थ ?' नारओ भणइ
जत्थ भरह-बाहुबलीण महासंगामो' । पल्हायपरियणो भणइ - 'भट्ट ! मा रोलं कणस्' । तओ गाढयरं नारओ भणइ – 'किं मं निवारेहि ? तिहुयणं पि जाणइ जं भरह-बाहुबलीणं महारणं' । सोउं च तं वड्डसई सहसा नीहरिओ भवणो(ण)दारओ 'किं किं ?' ति भणंतो अनिलवेगो । साहिए पुणो नारएण सवित्थरे नल-सीहरह-मरणवसाणे संगामवइयरो(रे) सो पल्हाएण निरुज्झमाणो वि सबलो गंतुं संगामोवरि गयणंगणे रणतूरमफलावेइ । तं च सोउं चमक्किओ चक्की सुमइमंतिं पुच्छइ – 'किमेयं ?' मंती भणइ – 'देव ! अनिलवेगविज्जाहरो बाहुबलिपुत्तेडओ एसो पत्तो' ।
__ अनिलवेगस्स वि निब्भरं रणं कुणंतस्साऽपुज्जंतो सव्वहा सुसेणो मारणत्थं घेत्तुं धाविओ दंडरयणं । 'तं च तस्स हियए पायं दाऊणाऽऽवलिया(य) भुयदंडमुद्दालियमनिलवेगेणं'ति सोउं, [दटुं] च चक्की विच्छाइयं सुसेणं कोवंधो अनिलवेगविणासणत्थं बहुं गयाइबलं विसज्जेइ । तं पि खणेण हयमहियं काऊण अनिलवेगो 'किमणेणाऽसारेण जोहिएणं? तत्थ वच्चामि जत्थेमेसिं सामि'त्ति चिंतित्ता गओ गयारूढस्स भरहस्संतियं । 'भो चक्कि ! किमणेण ? जइ जाणासि तो मह पुरओ करसु करे सरासणं' । सोउं चेमं रुट्ठो चक्की धणुं चडाविऊण जाव बाणं मुंचइ, लग्गो तावाऽनिलवेगो चडिओ तस्स पुंक्खारए । तओ करिं मोत्तमारूढो भरहो रहे । तंमि वि पणो पणो बाणं मोत्तकामो अनिलवेगेण बाण-धण-पडंचा-गयरह-कूर-कोप्पर-खंधाईसु खणं खणं चिट्ठइ(ट्ठऊ)ण विडंबिओ खग्गमुत्तरिओ तत्थ वि तहा विडंबिओ चिंतइ - 'अहो ! कहमेसो जोहियव्वो ?'
एत्थंतरंमि य संपत्तो निहिवालो भणइ – 'सामि ! नाऽनिलवेगस्स चक्कं मोत्तुं(त्तु) मन्नपहरणेहिं