________________
[१९]
अणूवूहइ – 'अहो! सुलद्धं जम्मजीवियफलं [जं] साहूणं वेयावच्चं करेइ, परिसंता वा(य) साहुणो वीसामिज्जंति ।
[एवं] सुतेसु(थुत्तेसु?) तेसिं दोण्हं पच्छिमाणं अपत्तियं भवइ - 'अम्हे सज्झायंता [वि न] संसिज्जामो। जो करेइ सो पसंसिज्जइ । सव्वो लोगववहारो' । वयरनाभेण य विसुद्धभावओ तित्थयरनामकम्ममरिहंतवच्छल्लाइकारणेहिं निव्वट्टियं ति । भणियं च -
अरिहंत'-सिद्ध-पवयण-गुरु-थेर'-बहुसु(स्सु)एवं तवस्सीसु । *वच्छल्लयाय(इ) तेसिं, अब्भिक्खनाणोवओगे य ॥१॥ [आ.नि. गा. १७९] दसण-विणए१०-आवस्सए११ य सीलव्वए निरईयारो । खणलव-तवँ-च्चियाए, वेयावच्चे समाही य ॥२॥ [गा. १८०] अपु(प्पु)व्वनाएंगहणे सुमवत्ती(सुअंभत्ती) पवयण(णे) पभावणया । एएहि कारणेहिं तित्थयरत्तं लहइ जीवो ॥३॥ [गा. १८१] पढमेण पच्छिमेण य, एए सव्वे वि फासिया ठाणा । मज्झिमएहिं जिणेहिं, इक्कं दो तिण्णि सव्वे वा ॥४॥ [गा. १८२] तं च कहं वेइज्जइ, अगिलाए धम्मदेसणाईहिं ।
बंधइ तं तु भयवओ, 'तइयभवे पंचमे मणुओ ॥५॥ [गा. १८३] बाहुणा य वेयावच्चकरणेण चक्किभोगा निव्वत्तिया, सुबाहुणा वीसामणाए बाहुबलं निव्वत्तियं । पच्छिमेहिं दोहिं गुरुविसयं चित्तकालुस्सं समं(म्म) अणालोइयणत्ताए मा[या]ए इत्थिनामगोत्तं कम्ममुवज्जियं ति। तओ बहुयाउ वासकोडीउ तवं काऊण वयरनाहाईया छाऽवि साहुणो सव्वट्ठसिद्धे विमाणे तेत्तीससागरोवमठिईया देवा जाया ।
तओ चुओ वयरनाहजीवो नाभिस्स पुत्तो जाओ । सोय कुलगरो त्ति । कुलगरकहा भन्नइ -
अवरविदेहे दो वणिया मित्ता । तेसिमेगो मायावी, बीओ सरलो । मिलिया ववहरंति । तत्थ जो मायावी सो सरलं वंचेइ । सरलो उण तेण समं सम्मं ववहरइ । परं दो वि दाणरुइणो त्ति ।
अओ य भरहेरवयखेत्तेसु कालचक्कस्स बारसारया । तेसिमवसप्पिणीए पडंतभावा छ अरया । तं जहा - तिक्को(को)सुच्च-तिपलिओवमाऊ(उ)अ-जोलाह(ह)म्मिआणुगया(ओ) चउसागरोवमकोडाकोडिमाणो सूसमसूसमा-नामाऽरओ ।१। तओ दुक्कोसुच्च-दुपलिओवमाऊ(उ)अ-जोलाहम्मिअ-तिसागरोवमकोडाकोडीमाणो सूसमानामाऽरओ ।२। तओ कोसुच्च-पलिओवमाऊ(उ)अ-जोलाहम्मिअ-दुसागरोवमकोडाकोडिमाणोसूसमदूसमानामाऽरओ ।३। तओ भत्ति(णि)स्समाणजिणाइदेहुच्चत्ताउओ बायालीसवरिससहस्सूणसागरोवमकोडाकोडिमाणो दूसमसूसमानामाऽरओ ।४। तओ अहुडु(अछुट्ट)स्सेहत्थुच्चसाहियवरिससयाउयमणुओ एक्कवीसवरिससहस्समाणो दूसमानामाऽरओ ।५। तओ दुहत्थु[च्च]सोलसवरिसाउमणुओ एक्कवीस
★ वच्छल्लया एएसिं-इति आ.नि. ।
+ तइयभवोसक्कइत्ताणं-इति आ.नि. ।