________________
मंतिदेवो भणइ –
'निना (न्ना) मिय'त्ति ।
निना (न्ना) मिया - कहा भन्नइ
—
धायइसंडे दीवे पुव्वविदेहे मंगलावईविजए नंदिग्गामो नाम गामो । तत्थ नाइलो नाम कोटुं (डुं)बी नागसिरी नाम भज्जा । तेसिं सुलक्खणा ( १ ) - सुमंगला (२) - धन्नी (३)-कुंभी(४)-उज्जा (५)-छट्ठीणं(६) छण्हं धीयाणमुवरि सत्तमी दुहिया जाया । न कयं तीसे नाममणिट्ठत्तणओ माया - पिई । निना (न्ना) मियत्ति हक्कारिज्जइ । सक्कमेणं (सकम्मेणं) अणट्ठ(अणिट्ठा) वि जीवइ । अन्नया कया वि ऊसवे ईसरडिंभा णा[णा] विह-भक्खहत्थगया (या) सगिहेर्हितो मि (नि)ग्गया । ते दट्ठूण निन्नामियाए वि माया मग्गिया 'अम्मो ! देहिं (हि) मे मोयगमन्नं वा भक्खं जेण चेलुकेहिं समं रमामि' । तीए रुट्ठाए ताडित्ता, 'कओ ते इहं भक्खं ?' ति भणंतीए निस्सारिया घराओ । भणिया य 'वच्च अंबरतिलयपव्वयं । तत्थ मणोरमे उज्जाणे फलाणि खायसु ज्झं (झं ) पं वा दाऊण मरसु' । तओ सा सरणं विमग्गमाणी वो(रो)वंती णिअज्झया (णिग्गया) घराओ । दिट्ठो य तीए पव्वयाभिमुहो वच्चंतो जणो । पत्ता सा वि तेण सममंबरतिलयं । तत्थ गेण्हइ जणो फलाणि । तीए वि पडियपक्काणि मिट्ठाणि फलाणि भक्खियाणि । रमणिज्जाए(ज्जयाए) पव्वयस्स संचरमाणी सह जणेण सुणइ सद्दं सुइमणोहरं । तं च अणुसरंती गया तं पएसं । दिट्ठा तीए जुगंधरा नाम आइरिया चउणाणिणो परिसाए धम्मं कहंता । तओ सा पणमिण निसन्ना, धम्मं सोऊण कहंतरे पुच्छर 'भगवंत ! अत्थि जीवलोगे ममाओ वि को वि अन्नो जीवो अच्चंतदुक्खिओ ?' सूरीहिं भणियं 'निन्नामिए ! नेरइया तहा एगंतसो परि (र) व्वसा देव माणुस - तिरिच्छा ते य महादुक्खिया । तुमं पुण सच्छंदयारी कहमच्चंतदुक्खिया भणिज्जसि ?' तओ सा 'एवमेयं 'ति भणिऊण साविया जाया, वंदिऊण य परितुट्ठा जणेण सह नंदिग्गामं गया । सा य अच्वंतं दुब्भगा कुरूवा य जोव्वणत्था वि न केणइ पत्थिया । तओ संतुट्ठा विविहं तवोकम्मं काऊणं संपयं कयअणसणा निन्नामिया चिट्ठइति । निन्नामिय त्ति गयं ।
-
[१५]
1
‘ता तुममिमं गंतूणं उवसप्पेहि, जेणे [सा] तुह दंसणेण कयनियाणा कालं काऊण देवी तुहोववज्जइ' । ताहे सयंपुट्ठ (बुद्ध) देवुच्छाहिएण ललियंगएण भणियं एवं करेमि त्ति ।
तओ जेणेव निन्नामिया तेणेव रयणीए तुरियमागम्म ललियंगओ भइ 'निन्नामियाए ! पेच्छ मं, चिंतेहि य, 'होज्जाऽहमेयस्स भारिया' । तओ तुमं सुकएण देवी होउं मया सह दिव्वे भोगे भुंजेहिसि' । एयं च वोत्तुमद्दंसणीहूओ देवो । सा वि देवगु (स) रूवदरिसणावज्जिया तं सोऊणुस्साहियहियया 'जइ सुकयस्स किंचि फलं(ल) मत्थि ता एयस्साऽहं देवी होज्जामि त्ति कयनियाणा समाहीए मरिऊणीसाणे कप्पे सिरिप्पभे विमाणे ग (ल) लियंगदेवस्स अग्गमहिसी सयंपभा नाम जाया ।
तओ सा ओहिण्णाणोवओगेण विन्नाया (य) देवि (व) भवकारणा गुरुभत्तीए ललियंगयदेवसमिओया(समेया) सम्मा (मा) गम्म तंमि चेव अंबरतिलए पव्वए समोसरियस्स जुगंधरसूरिणो तिपयाहिणपुव्वयं नमिऊण निवेइयनामा पुरओ गीय- पेक्खणयमहिमं काऊण गया सविमाणं दिव्वे कामभोगे देवसहिय (या) निरु [व] सगा (ग्गा) बहुं कालं अणुभवइ ।
अन्नया य चिंतापरो कुमिलाणकुसुममालो अहोदिट्ठी दट्ठूण ललियंगओ सयंपहाए वुत्तो – ‘देव !