________________
___ [२] ...
NNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNN
तओ चविऊणिह जंबुद्दीवे अवरविदेहे वासे गंधिलावइ-विजए वेयड्ढपव्वए गंधारजणवए गंधसमिद्धे विज्जाहरनगरे अइबलपुत्तस्स सयबलरण्णो चंदकंताए देवीए जाओ महाबलो नाम पुत्तो । जोव्वणत्थो य पिउणाऽहिसित्तो रज्जे, विणइ(य)वईदेवीए सह सुहंसुहेण चिट्ठइ । तं नियमंतिणो रज्जकज्जं चिंतंति । तं जहा - विमलमई सयंपुव्वो(बुद्धो)य नाम सावगा, माहेसरो य संभिन्नसोओ नामा ।
तत्था'ऽहो समप्पिओ मे महाबलो पव्वयंतेण सयबलेणं, ण य परिणयवओ वीमो धम्मुज्जमं चिंतइ। [ता] तहा करेमि जहा संसारासारयं मुणइ'त्ति चिंतित्तु विमलमइणा, सद्दावित्तु विजणे हरगणो णाम नडो, ग(क)हिओ कहाणयसंबंधं । विन्नत्तो य लहिऊणोप्र(णाऽव)सरं राया, जहा – 'सामि ! समागओ सुट्ट कुसलो हरगणो नामेह नडो । तं चाऽणुग्गहं काउं दि(दे)क्खउ देवो ।
रण्णा भणियं – एवं होउ ।
तओ सज्जाविया रंगभूमि । निविट्ठो मंतिसमेओ राया । अहिट्ठियाओ जहाजोगं नडेहिं रंगभूमिगाओ। दिण्णो मद्दल-कंसालियाण समहत्थो । तओ पविसइ हरगणनडो । सच्चवियं सव्वोज्जममणेण संवेगरसायणं - विबुहाणंदं नाम नाडयं ति । नाडयकहा भण्णइ -
अत्थीह जंबुदीवे, रंगपुरे रायसेहरो राया । देवी य चित्तलेहा, पुत्तो तीसे सुबंधु त्ति ॥ बंधुमई धीया; सा, जोग्ग त्ति भणेइ निवमिदं देवी । 'बंधुमईए होही, कह सुवरो; को; कहिं; कइया ? | रायाऽऽह – 'विहिनिउत्तो', मायाऽऽह – 'तुमाओ को विही अन्नो ?' । रायाऽऽह - 'जो पसिद्धो, कम्मं ति विचित्तपरिणामो' ॥ मायाऽऽह – 'तुममुदासो, तेणेमं भणसि', तो भणइ राया । 'जो कु[म] रिवरो होही, रज्जद्धं तस्स दाहमहं' ।। मायाऽऽह - 'जाव दाहिसि, बंधुणि ! कुलदेवए ! वरं भइयं । बंधुमईए ताओ, म मच्चिस्सं बंभवरराया(यं?) ॥ दिण्णे य वरे दाहं, वरमोयगभरियपडलियं पुरओ' । रायाऽऽह – 'तए सुक्खियमेयं रज्जद्धलोभेण ॥६॥ ता कारिज्जउ कुमरी, सहरिसमुज्जाण(णि)यं जणेण समं । जणकल्लोलुज्जाणे, जोइज्जइ तत्थ रुइयवरो' ॥५॥ पडिवन्ने देवीए, राया सद्दित्तु बंधुमइमाह । 'पुत्ति ! करेसुज्जाणियमइविच्छड्डेण जणपयडं' ॥६॥ भणिया य चंदलेहा, तीए सही रहसि; 'जम्मि बंधुमई ।
[*
* अत्र पाठस्त्रुटितः ।