________________
[३९५]
'पुत्तय ! पवरनरेणं, तिवग्गकरणुज्जएण होयव्वं । नियनियकाले फलिया, हवंति एए य कीरंता ।। ता तुज्झ एस कालो, परियण-धम्मत्थमत्थमज्जिणिउं । पुव्वपुरिसज्जिएण, को गव्वो अत्थनियरेण ? ॥ ता गच्छ तुमं पुत्तय !, सिंहलदीवं महाकडाहं वा । विविहगुरुभंडनियरं, घेत्तुं वरजाणपत्तेण' ॥ इअ भणिएण पवज्जिय, पिउणो वयणं तु बंधुदत्तेण । वेलाउलंमि नेउं, भंडस्स भरावियं वहणं । अह जोइसियाइटे, सुदिणे वेलाउलं गओ सपरिवारो । पूजित्तु जाणवत्तं, सुहि-सयणे जणणि-जणए य ॥ नमिऊण बंधुदत्तो, आरूढो जाणवत्तमचिरेण । निज्जामगेहि गरुया, उक्खित्ता नंगरा ताहे ॥ अणुच्च(कू)लपवणवसओ, तत्तो वहणं च सिंहलं दीवं । जलहिमवलंबिऊणं, पत्तं थेवेहिं दियहेहिं ।। अह नवर बंधुदत्तो, सारं घेत्तूण पाहुडुग्घायं । दटुं परियणसहिओ, गओ तहिं सिंहलनरिंदं ॥ भणिओ य - 'देव ! अम्हे, समागया एत्थ लाडदेसाओ । घेत्तूण किंपि भंडं, तुह रज्जं जाणवत्तेण' ॥ रन्ना वि सबहुमाणं, 'तुह भंडं सव्वकालमुम्मुक्कं' । भणिऊण 'मज्झ देसे', विसज्जिओ सो य परितुट्ठो । विक्किणिऊण य भंडं, लहिऊण य हिययइच्छियं लाभं । तद्दीवकोउहल्लेणं, किं(क) पि कालं गमेऊणं ॥ घेत्तूण य पडिभंडं, पवरं; भरिऊण जाणवत्तं च । आउच्छियनरनाहो, धणियं सम्माणिओ तेण ॥ तह य पइदियहपरिचिय-धणिएण नि(पि)अरं व कयनियायारो । आरुहिऊण पयत्तो, वहणं नियदेसमागंतुं ॥ दीवंतराणि तो(वो)लिय, नियदेसासन्नमागयं जाव । तावुत्तरदिसिवद्दल-मुद्धइ[ओ?] जलही वुडहुडेइ ॥ पविसंतजलं दुव्वायडोत्तियं पवहणं विसन्नाणं । संजत्तियाण फुट्टइ, तड त्ति गिरिकडयमब्भिडिउं । तत्तो कहं वि पाविय, तित्थयफलएण जलनिहिं तरिउं । थेवेहिं बंधुदत्तो, जीवियसेसेण दियहेहिं ॥ पत्तो पसिद्धविज्जाहरालउत्तंगरयणगिरिसहियं । नामेण रयणदीवं, समुद्दतीरट्ठियं रम्मं ।।
