________________
[३७०]
ANNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNN
पुण मंदभागी कम्मदोसेण तिरियजाईए जाओ । जेण समत्थो नेरिसं महातवस्सि पडिलाभेउं' ।
एवं च ते तिन्नि वि जाव धम्मज्झाणमुवगया चिट्ठति ताव महावायविधुओ अद्धच्छिण्णपायवो वणछिंदयसामि-बलदेवमुणि-हरिणांणं निवडिओ । विमुक्कपाणा य बंभलोए पउमुत्तरे विमाणे देवा सव्वे समुप्पण्णा । बलदेवेण य वरिससयं जाव सामण्णमणुपालियं ।
तओ बलदेवो ओहिणा कण्हं नेहेण पलोएउमारद्धो जाव तइयाए नरयपुढवीए समुप्पण्णो महादुक्खमणुभवंतो दिट्ठो । तओ सिग्धं वेउव्वियसरीरं काऊण गओ कण्हसमीवं । तत्थ दिव्वगंधं मणिप्पभासमुज्जोयं च काऊण दटुं च जणद्दणं भणइ, जहा - अइभाउअवच्छल ! कण्ह ! किमियाणिं करेसि?' तओ कण्हेण भणियं – 'पुव्वकयकम्मदोससमुत्थं दुक्खमणुभवामि । न एत्थ को वि पडियारं करेउं समत्थो' । तओ बलदेवेण दोहिं वि बाहाहिं समुप्पाडिओ कण्हो समुद्धरिज्जमाणो य नवनीयमिव तावेण विलिज्जए । तओ कण्हेण भणियं – 'मुंच मुंच । मम सुट्टयरं दुक्खमुप्पज्जइ । ता गच्छ तुमं भरहावासं । तत्थ गंतूण गदासंख-चक्क-संखधारिणं पीयवासपरिहाणं गरुलद्धयं ममं, अप्पाणं च हल-मुसलधारिणं नीलवसणपरिहाणं तालचिंधद्धयं सव्वलोए दंसेसु' ।
तओ बलदेवेण 'तह'त्ति पडिवन्नं, आगंतूणं च दिव्वविमाणं काऊण तत्थ दामोदर-बलदेवरूवं विउव्विऊण लोयंमि दंसेइ । विसेसओ वइरियाण पुरओ भणियं बलदेवेण, जहा – 'सव्वत्थ देवहरएसु अहं रूवं करेह । जओ अम्हे चेव सिट्ठिसंहारकारिणो देवलोयाओ समागच्छामो पुणो य गच्छामो । नाणापगारेहिं कीलामो । बारवई अम्हेहिं निम्मिया, पूणो य अम्हेहिं चेव उवसंहरिऊण समद्दे पक्खित्ता । ता अम्हे एत्थ कारणपुरिस'त्ति । तओ लोएण ससंभंतेण तह त्ति पडिवन्नं, कइं(यं) च सव्वं समाइटुं । तओ पारंपरएण वासुदेव-बलदेवा लोएण पयट्टाविया परं पसिद्धिमुवागय त्ति ।
बलदेवो वि तं सव्वं करावित्ता गओ देवलोयं । तओ य चुओ पुणो वि मणुस्सो वेमाणिओ मणुस्सो य होऊणिहेव भरहखेत्ते एयाए भविस्सुस्सप्पिणीए कण्हजीवतित्थे सिज्झिस्सइ' त्ति ।
___ जरकुमारो वि कलिंगरायदुहियाए जरादेवीए वसुद्धयं नाम पुत्तं जणेत्ता तस्सेव रज्जं दाऊण तंमि चेवऽरिट्ठनेमिणो तित्थे पव्वज्जमब्भुवगओ त्ति ।।
एवं च परिसमत्ते चरिए बलदेव-वासुदेवाणं हरिवंसो वि समत्तो भद्देसरसूरिरइओ त्ति ॥छ।।
हरिवंसुब्भव-अरिठ्ठनेमिजिण-भणिस्समाणपासजिणाणं च विचाले बारसमो बंभदत्तचक्कवट्टि त्ति बंभदत्तचक्कवट्टिकहा भण्णइ -
सागेए नगरे चंदवडिंसओ राया । तस्स मुणिचंदो नाम पुत्तो निव्विण्णकामभोगो सागरचंदस्स अंतिए पव्वइओ । अण्णया उग्गं पव्वज्जं करेंतो गुरूहिं समं देसंतरं पयट्टो । भिक्खट्ठा गामं पविट्ठो सत्थेण मुक्को । पच्छा अडवीए पब्भट्ठो । तं च तण्हा-छुहा-किलंतं पेच्छंति चत्तारि गोवालदारगा । तं पडियरिय तत्तो तद्देसणाए पडिबुद्धा, पव्वज्जं च पडिवज्जिय दो दुगंछं काऊण देवलोगं गया । तओ दसपुरे नयरे संडिलस्स माहणस्स जइ(य)मईए दासीए दो वि जमलगा पुत्ता जाया । अइक्कंतबालभावा य जोव्वणं पत्ता । अण्णया खेत्तरक्खणट्ठा अडविं गया । तत्थ वडपायवस्स हेट्ठा रत्तिं पसुत्ता । वडकोटराओ निग्गंतूण एगो डक्को भयंगेण । बीओ वि सप्पोवलंभणिमित्तं भमंतो तेणेवाऽहिणा दट्ठो । तओ अकयपडियारा दो