________________
NNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNN
[३६४] इओ य ते दो वि बलदेव-वासुदेवा महासोयसमाउलमणा डज्झमाणिं बारवइपुरि पेच्छंता परोप्परं च अंसूणि मुंचता गच्छंति । तओ कण्हेण भणियं – 'संपयं सव्वबंधवविप्पमुक्का कत्थ गच्छामो?' । रामेण भणियं – 'अम्हं बंधवा सत्त-सच्च-विक्कमधणा पंडुसुया चिटुंति, ताण दक्खिणसमुद्दसंठियं महुरापुरि गच्छामो' । कण्हेण भणियं – 'ते मया दोवइवइयरे महागंगासमुत्तरणसमए अग्गओ गएहिं नावा न पेसिय त्ति रोसेण सव्वस्सहरणा काऊण निद्धाडिया । ता कहमियाणि ताण पुरिं गच्छामो ?' बलदेवेण भणियं - 'ते महापुरिसा अम्हाणमेव कुले समुप्पण्णा परमबंधवा न परिभवबुद्धीए पलोइस्संति । जेण नीयकम्मा घरे समागयाण निट्ठरं समायरंति' । तओ कण्हेण ‘एवं'ति पडिवण्णे पत्थिया पा[ए]हिं पुव्वदक्खिणदिसिमंगीकाऊण गोवित्ता सरीरकंतिं ।
तओ सुरट्ठादेसं समुत्तरेऊणं सोइंता बारवई बंधवजणं च पत्ता हत्थकप्पपुरवरस्स बाहिं । भणिओ य कण्हेण बलदेवो जहा – 'तण्हा-छुहाओ मं बाहिति । तओ बलदेवेण भणियं – 'एस गच्छामि तुरियं तुह भत्त-पाणनिमित्तं । तए वि अप्पमत्तेण अच्छियव्वं । जइ य मम गयस्स कोइ अवाओ होज्ज एयंमि पुरे, ता मए कयं महासदं सोऊण तए आगंतव्वं'ति भणिऊण गओ बलदेवो हियएण समुव्वहंतो वासुदेवं पत्तो हत्थकप्पणयरं । तत्थ य धयरट्ठपुत्तो अच्छदंतो नाम राया परिवसइ ।
__ पविट्ठो य बलो सिरिवच्छं निययवत्थेण समोच्छइऊण । जाओ तत्थ लोयवाओ, जहा – 'उप्पायग्गिणा बारवई सबल-केसव-बंधवजणा समंतओ ड(द)ड्ढा' । तओ तं बलदेवं पमाणेणाऽहियं रूवमंतं च दट्ठण जणवओ परं विम्हयमुवागओ भणइ - 'अहो ! पमाणं, अहो ! रूवसंपया, अहो ! मयलंछणस्स विय कंतिसोम्मया' । एवं सलहिज्जमाणो बलो गओ कंडूहट्टं । तत्थ य अंगुलेययं दाऊण गहियं पहाणभक्खं । हत्थकडयं च दाऊण गहियं गज्जा(मज्ज) । तओ निग्गतुं पयत्तो(ट्टो) पत्तो गोउरदारं ।
इओ य वारारक्खियपुरिसेहिं निवेइयं रण्णो, जहा – 'को वि बलदेवाणुकारी पुरिसो चोरो व्व अकलियधणदिव्वणो(दविणो?) दाऊण कडयं अंगुलेययं च भक्ख-पाणं गहेऊण निग्गच्छइ । अओ परं देवो पमाणं' । तओ अच्छदंतेण तुरियं ससंकेण नियबलं पेसियं जुज्झिउं च रामेण सह समारद्धं । कया य रामेण कण्हस्स तुरुरय(?)सद्दकरणेण जुद्धसण्णा । भक्ख-पाणं च मोत्तूण समासण्णहत्थि समारुहिऊण अच्छदंतबलं चुण्णेतो जावऽच्छइ ताव जणद्दणो वि झत्ति समागओ । भंजिऊणं च पउलीकवाडाइ पविट्ठो हत्थकप्पअब्भंतरं । घेत्तूण य तेण महाफलिहग्गलं तं अच्छदंतबलं संचुण्णेऊण कओ अच्छदंतो वसे । भणियं च णेहिं – 'अरे ! दुरायार ! किमम्हाण बाहुबलं पि ववगयं ? ता भुंजसु निहुओ सरज्जं । जं परिच्चत्तो अम्हेहिं एस वइयरो'त्ति भणिऊण, गया वणसंडमंडियमुज्जाणं ।।
तत्थ य समागलंतंसुनिवायलोयणा 'नमो जिणाणं'ति भणिऊण समासाइउमारद्धा तमण्ण-पाणं । चिंतियं च णेहिं – 'अहो ! तहा नाम परिभुंजिउं एवं पि परिभुंजिज्जइ । [नूणं] दुट्ठ[य]राओ छुहापिवासाओ । वण्णियं च भगवया संसारंमि सव्वभावाणमणिच्चत्तणं' ति । तओ किंचि जिमिऊण कयायमणकम्मा दक्षिणाभिमुहं गंतुं पयत्ता । पत्ता य कोसंबं नामऽरण्णवणं । तओ मज्जपाणाओ, सबलवणभत्ताओ, गिम्हकालाओ, महाखेयसंभवाओ, महासोयाइसयाओ, पुण्णक्खयाओ य वासुदेवो महातण्हाए गहिओ । भणियं च णेणं - 'भाऊय ! भायवच्छल ! तण्हाए मह मुहं परिसुसइ । न समत्थो सीयलवणं जाव गंतुं'। तओ बलदेवेण भणियं - 'अइपाणवल्लह ! तुमं पायवच्छायाए वीसममाणो इह चिट्ठ' । तओ