________________
[ ३५४ ]
तब्भाविओ य कण्हो भणइ 'भयवं ! नाऽहं काउं सक्को सयं सामण्णं, ता देह मे नियमं जहा - सामन्नकरावणा-ऽणुमोयणासु जइस्सं ससत्तीए । जो य कोइ पव्वइही तं न वारिस्सं, करिस्सं च तन्निक्खमणमहिमं'ति । एवं च गहियाभिग्गहो कण्हो जाहे विवाहोचियधूयाओ पायवंदियाओ एंति ता पुच्छइ 'पुत्तिगे ! दासी होहिसि उयाहु [सामिणी होहिसि ? ' ताओ भांति – ] 'सामिणीउ होहामो ?' कहो भइ 'जइ एवं ता पव्वयह नेमिनाहस्स पायमूलं [ मि] ' । पच्छा महया निक्खमणसक्कारेण सक्कारियाओ पव्वयंति । एवं कालो वच्च ।
—
—
अन्नया एगाए देवीए ‘कण्हो धीयाओ पव्वज्जं गेण्हावइ'त्ति चिंतिऊणाऽणागयमेव सिक्खविया मंजरी णाम नियधीया, जहा ‘तायं भणेज्जसु - दासीभविस्सामि' । ताहे सव्वालंकिय(लंकार) विभूसिया उवणीया पुच्छिया भइ ‘दासी होस्सामि' । वासुदेवो वि एवं कए मम धूयाओ संसारं हिंडिस्संति, तहा अण्णेहिं अवमाणिज्जिस्संति । ता न सुंदरं एयं । को उवाओ जेण अण्णा वि एवं न करेइ ? 'त्ति चिंतेइ । तओ लद्धोवाओ वीरयं पुच्छइ 'अत्थि ते किंचि चोज्जं कयपुव्वगं ?' वीरगो भइ ' णत्थि' । कण्हो भणइ 'तहा वि किंचि हियावित्ता कहेहि' । तेण भणियं 'एगया बयरीए उवरि कक्किंडो आसि । सो मए पाहाणेणाऽऽहणित्ता पाडिओ मओ य । तहेगया सगडमज्झे गंडहाराए पाणियं वहंतयं मए वा[म]पाएण धारियं । तं च उल्लट्ठित्ता गयं । तहा अन्नया पज्जणघडयमज्झे पविट्ठाओ मज्झि(च्छि)याओ । ताओ य दाउं पाणघडयमुहे वामहत्थं मए गुमुगुमंतीओ वइ(हि)याओ' ।
-
—
तओ बीयदिवसे अत्थाणत्थो वासुदेवो सोलसहं रायसहस्साणं पुरओ भइ 'सुणेह भो ! एयस्स वीरगस्स समायरणाणुरूवं कुलुप्पत्ति' । ते वि 'जिओ'त्ति काउं सोउमाढत्ता । तओ वासुदेवो भइ ‘जेण रत्तफडो नागो वसंतो बदरीवणे मारिओ पु[ह] विसत्थेण [सो एसो] वेमई नाम खत्तिओ । जेण चक्कुक्खया गंगा वहेंती कलुसोदगं धारिया वामपारण [ सो एसो] वेमई णाम खत्तिओ । जेण घोसवई सेणा वसंती कलसीपुरे घाइओ (आ) वामहत्थेण [सो एसो] वेमई नाम खत्तिओ । ता ममेसो जामाउगो जुत्तो' ति ।
—
—
तओ कण्हो वीरयं भणइ
'केउमंजरिं ते नियधूयं देमि' । सो नेच्छइ, तहाऽवि भिउडिं काऊण दिन्ना । नीया वीरएण सगिहं । तत्थ वि सा सेज्जाए वडिया अच्छइ, वीरगो य से सव्वं करेइ । अण्णा
भणइ 'अहं सामि ! तीए दासो' ।
'किं सा केउमंजरी ते वयणं करेइ न वा ?' वीरओ 'सव्वं जइ न करावेसि तो ते नत्थि छोट्टिकओ 'पज्जणं करेहि' । सा रुट्ठा भणइ
।
कहो पुच्छ कहो भाइ । तओ वीरएण कण्हाहिप्पायं नाऊण घरंगएण भणिया केउमंजरी जहा - 'कोलिया ! अप्पयं न याणासि' । तेण वि पिट्टित्तु ताडिया रज्जुए तओ सा रोवंती पिउमूलं गया पायवडिया भणइ जहा 'तेणाऽहं कोलिएण आहया' । कण्हो भइ 'एएणं चेव कारणेणं तुमं मए भणिया सामिणी होहि । तहाऽवि तए दासत्तं मग्गियं' । तओ सा भइ 'संपयं सामिणी होमि' । कण्हो भइ 'दाणिं मम वसो I जइ पुण वीरओ मन्नइ तो होहि' । तओ तीए निब्बंधेण मेल्लाविओ वीरओ । समोसरिओ य सपरिवारो नेमिनाहो। संपत्तो य महाविभूईए कण्हो । पव्वाविया य सामिणा केउमंजरी ।
-
-
—
—
—
-
तओ वासुदेवेणं सव्वसाहू बारसावत्तवंदणएण वंदिया । सेसरायाणो परिस्संता थक्का । वीरओ पुण वासुदेवाणुवित्तीए पिट्ठओ ठिओ वंदइ । तओ कण्हो संजायपासेओ पुच्छइ ‘भगवं ! तिहिं सङ्गृहिं