________________
[३५१] वासणाए बहुहा राईमइमुवचरइ । सा वि भगवई रहनेमिमईवाऽणुरत्तं लक्खित्ता कयाइ महु-घयसंजुत्तं पेज्जं पियइ । तओ रहणेमिस्साऽऽगयस्स महुपक्खित्तमयणहलापत्तीए वमित्ता भणइ - 'पिबसु पेज्जमिमं' । रहणेमी भणइ - 'कहं वंतं पिज्जइ ?' तीए भणिओ - 'जइ न पिज्जइ ता अहं पि संपयं नेमिकुमारेण वंता कहं भोत्तुमिच्छसि ?' । तओ धम्मो से कहिओ । संब(बु)द्धो पव्वइओ य । राईमई वि तं बोहेऊण पव्वइय त्ति ।
कयाइ वरदत्तगणहरो णेमिणाहमापुच्छेइ - 'भगवं ! किमेरिसो तुम्हमुवरि राईमईए पडिबंधो ?' | सामी भणइ – 'अज्जो ! पुस्विमट्ठसु भवेसु मए सहाऽविओएण जमेसा हिंडिया ता(ते)णेरिसो ममोवरि पडिबंधो'त्ति ।
अण्णया कयाइ सो रहणेमी बारवईओ भिक्खं हिंडिऊण सामिस[मीव]मागच्छंतो वरिसमाणमेहसमाहओ एक्कं गुहं अणुपविट्ठो । राईमई वि सामिणो वंदणत्थं गया पडिस्सयमागच्छंती अंतरालवरिसणेण तम्मि(तीमि)यवत्था तमेव गुहमणुपविट्ठा जीए एसो रहणेमी चिट्ठइ । तीए पच्छापविट्ठ त्ति गुहंधयारे रहणेमिमपेच्छंतीए उव्ववियाणि वत्थाणि । रहणेमिणा वि पढमपविठ्ठत्तणओ वत्थरहियं राईमई दट्ठण जायाणुरागेण भणियं - 'पुव्वं पि मए तुमं पत्थिया आसि । संपयं पुण अवसरो चेव । ता कीरउ कामासेवणं' । तओ तीए सद्देण पच्चभिजाणित्ता सीलसंरक्खणत्थं झडत्ति संगोवियंगाए भणिओ रहणेमी - 'महाणुभाव ! न सुकुलुप्पन्नाणमेरिसमसमंजसं ववहरिउं जुत्तं' । तओ सो तव्वयणाणंतरमेव लहुकम्मत्तणओ पच्चागयसंवेगो णियत्तभोगिच्छो सामण्णमणुपालित्ता कमेण सिद्धो त्ति ।
भगवं पि णेमिणाहो पल्लवदेसा कयाइ विहरतो । बारवइं संपत्तो, सुरेहिं रइयं समोसरणं ॥ तत्थुवविठ्ठो जायव-गणस्स पुरओ ठियस्स वंदित्ता । वेसमणाइसुराण य, धम्मकहं कुणइ महुरगिरा ॥ समयंमि य साहित्ता, तेहिं जह - 'संपयं गिहठियाए । कणगवईए जायं, केवलनाणं'ति णेमिजिणो ॥ देवच्छंदं गंतुं, वीसमइ; णिसामियं च तं तुट्ठा । वेसमणाइसुरा वि य, केवलिमहिमत्थमुप्पइउं ॥ वसुदेवगिहं पत्ता, जयजयसद्दाउला पणमिऊण । कणगवईए पुरओ, कुणंति रमणीयपेच्छणयं ॥ पत्तो जायववग्गो, सयलो तत्थेव साहुणीसहिओ । कणगवई वि य मुक्का-भरणा सयमेव कयलोया ॥ जक्खिणिपवत्तिणीए, समप्पियं वेसमुज्जया घेत्तुं । समवसरणंमि चलिया, पुरओ णच्चंतदेवेहिं ॥ [भगवंतणेमिणाहं, तत्थ य] दटुं ते(तओ) वणे गंतुं । कयतीसदिणाणसणा, सिवं गया सुरमहिज्जंती ॥