________________
[ ३४८ ]
जहा
एवं च संविग्गो णारओ सयं चेव परिभावेंतो सच्च- सोयत्थं जाओ जाइसरो । बुज्झियं बा(चा)ऽणेण ‘णिव्वियारया णाम सच्चसोयं । जओ सतां हियं सच्चं, सुइस्स भावो सोयं ति निरुद्धी (त्ती) । संतो य जीवा, तेसिं हियं जो कुणइ तस्सेव परमत्थओ सुइभावो, सो य निव्वियारयारूवो । त एगट्ठा सच्च-सोय-निव्वियारयासद्दा । कहं च कलि-केलिपियत्तणेण सवियारो अहं जीवि (व) हिओ'त्ति भावेंतो सम्मं होउं पत्तेयबुद्धो [सिद्धो] नारओ
-
जो य जंभगेहिं बालभावे णारयनिमित्तमसोगरुक्खो थंभियच्छाहो [सो] तहेव ठिओ त्ति छायारुक्खो णाम जाओ । तस्साऽऽसन्नपएसे संबुज्झिही धणंजओ ति ।
धणंजयकहा भण्णइ -
सोरियपुरे वीरजिणकाले धणंजओ नाम सिट्ठी । तस्स सुभद्दा णाम भज्जा । तेहि य पुत्थीहि(अपुत्तेहिं?) तत्थेव सुरंवरो णाम जक्खो णमंसिऊणोवाइज्जिही जहा 'तुज्झ पहावेणऽम्हं जइ पुत्तो होही ता तुह महिससएण पूयं काहामो' । जम्मिही य तेसिं पुत्तो । एत्थंतरंमि य 'एए संबुज्झिस्सिति'त्ति नाउं नारयच्छायारुक्खासन्नं समोसरिही महावीरो । तव्वंदणत्थं च जाही सेट्टिणीए सह सेट्ठी । सोउं च धम्मं संबुद्धो सुरंवरं पुच्छिही 'जइ तु[मं] ममणुजाणेसि वयाणि गिण्हामि' । सो वि उवसंतो इव भणिही 'जं ते पडिहाइ तं विहेसु' । तओ सेट्ठिणा सामिमूले गहिएसु पंचाणुव्वएसुं जक्खो तब्भाववियाणणत्थं भणिही 'देहि ममोवाइय(यं) सुक्खियं' । सेट्ठी भणिही 'किं वयगहणपुच्छाकाले चेव तए तं न मग्गियं ?' जक्खो भणिही 'नोवाइयविसए अहं तए किंचि पुच्छिओ' । तओ सेट्ठी दयाए चिंतिही 'अहो ! विसममावडियं । अहवा किमेत्थ विसमं ? जओ सायत्तं चेव ससरीरं । ता जक्खस्सेमं सयहा छिंदिउं देमि'त्ति णिच्छियमई जाही जक्खपुरओ । पूएंतो य तं नियतणुखंडेहिं सेट्ठी चितिही 'अहो ! अहं धन्नो जेणिमाए चिंति ( त ? ) णाए नऽन्ने पाणिणो निजोजिया' । एवं च दिण्णेसु कइवयखंडेसु महासत्तं ति तं णाउं सयं चेव संबुज्झिही सुरंवरो, [त] हा वि पइन्नासूरो त्ति सेट्ठि भणिही . 'न मज्झ तए नियसरीरेणोवाइयं किंतु महिसेहिं तो ते देहि' । नाउं चेमं णिब्बंधभावं सेट्ठिणा कराविऊण पिट्ठमयमहिससयं ढोइज्जिही जक्खपुरओ । सेट्ठी वि जक्खेण पुणन्नवीकयसरीरो समयंमि सामिसमीवे पव्वइत्ता सिज्झि जहा धम्मघोस-[धम्मजस ]त्ति । धणंजओ त्ति गयं ।
—
धम्मघोस - धम्मजसकहा भण्णइ
महावीरसीसा धम्मघोस - धम्मजसा णाम दो अणगारा कयाइ वाणारसीए वरिसायाले ठाहिंति । ते य मासक्खमणं मासक्खमणेण कार्हिति । तत्थ तिण्णि पारणयाणि । चउत्थे पुण कत्तियचाउम्मासयपारणए ' मा नीयावासो होउ'त्ति काउं पाडिवयाए सुत्तपोरिसिमत्थपोरिसिं च संवहित्ता तइयपहरे णीसरिस्संति णयरीओ । वच्चंता य सारइयघम्मेणाऽब्भाहया तिसायया गंगं उत्तरमाणा मणसा वि पाणियं [ण] पत्थिस्संति। नाउं चेममईवाऽऽवज्जिया गंगादेवया विउच्छि (व्वि)त्ता सवाणिय- गोरसाईणि गोउलाणि गंगुत्तिणे धम्मघोस - धम्मजसाणगारे भणिही 'भगवं ! भिक्खं गेण्हह' । ते वि सम्ममुवउत्ता धरणिचरणाछिवणाइलिंगेहिं लक्खित्तु ‘देवयाविउव्वियं'ति तं पडिसेहिस्संति तओ ख (सु) यरमुम्माहिया अणुकंपाए गंगादेवी विउव्विही बहलं वद्दलयं, हेट्ठा उल्लं भूमिं समंतओ सुसीयलं पवणं । तेहिं अप्पाइया धम्मघोस - धम्मजसा संपत्ता गामं, पारित्ता य तत्थ कर्मकमेणेहिंति सोरियपुरे महावीरंतियं । सज्झाएंता य ते गंतुं णारयासोगपायवस्स
-
-
-
-
-
—
—