Page Text
________________
[३४३]
NNNNNNNNNNNNNN
अहं गिहत्था आसि ताव एयासिं अज्जियाणं गोरविया होता । संपयं पूण विविहं खलियारणी जाया। ता किमेयाहिं'ति संपहारित्ता भिन्नं पडिस्सयं काऊण एगागिणी सच्छंदा विभूसापरा बहुकालं पव्वज्जमणुपालेइ। तओ अणालोइयदोसा मरिऊण सोहम्मे देवलोगे नवपलिओवमाउगा देवी वेसा जाया ।
तओ चइत्ता इहेव जंबुद्दीवे [भारहे वासे] पंचालदेसे कंपिल्लपुरे दुवयस्स रन्नो चुलणीए देवीए पुत्तस्स धट्ठज्जुण( ण्ण)कुमारस्स लहुभगिणी दोवई नाम जाया । दट्टण य तं जोव्वणत्थं दुवएण रन्ना कराविओ सयंवरामंडवो । तओ पंडव-कोरवाणमन्नेसिं च कुमाराणं [पेसिया] दुम(दुवय)रन्ना दूया । ते वि दूयहक्कारिया समागंतूण कयसम्माणा जहारिहमुवविट्ठा सयंवरामंडवंमि । तओ तत्थेव संपत्ता कयसिंगारा दोवई । दंसिया य तीसे महल्लिगाए ते ताव रायकुमारा जाव पंडवा । ते य दट्ठण पुराकयनियाणकम्मोदएणं जाओ अणुरागो । घल्लिया वरमाला । सा य भवियव्वयाए पंच वि ओमालिती कंठेसु विलग्गा । एत्थंतरंमि य उग्घुटुं विज्जाहर-देवयाहिं आगासतले - 'अहो ! न किंचि केण वि वत्तव्वं । एरिसो चेव कज्जपरिणामो जं दोवईए पंच वि पंडवा पइणो भविस्संति' । लोएण वि सोउमेयमंतरिक्खवयणं समकाल-मुल्लवियं - 'अहो ! सुवरियं सुवरिय'ति । तओ पंचहिं वि पंडवेहिं परिणीया दोवई । दुवएण य कयसम्माणा दोवई घेत्तूण संपत्ता हत्थिणपुरं पंडवा ।
इओ य पंडुराया अच्चंतं पारद्धिवसणासत्तो जुहिडिलस्स रज्जं दाऊण वणवणेण भमंतो कालं गमेइ। कयाइ य जुहिट्ठिलस्साऽऽगए दुज्जोहणंमि पाहुणए हत्थिणाउरमागओ [द]मदंतो त्ति । दमदंतकहा भण्णइ -
___ इहेव जंबुद्दीवे भारहे वासे हत्थिसीसे णगरे दमदंतो नाम राया । तस्स य एक्कसीमासंचि(ठि?)य त्ति काउं पंडवेहिं सह वइरं । अन्नया रायगिहे जरासंधसयासं तस्स गयस्स पंडवेहिं लूडिओ दड्डो य देसो। तओ समागओ दमदंतो नियदेसलूडणवत्तं सोऊण हत्थिणाउरविसयमुद्दविउमाढत्तो । पंडवा य तस्स भएण हत्थिणाउरं पविट्ठा । तओ दमदंतेण तं चेव रोहित्ता भणाविया – 'मम जरासंधमूलं गयस्स किं तुब्भे भेड-सियाला इव सुदेसे जहिच्छियमाहिंडिया ? संपयं जइ अत्थि फुरणं ता नीसरह' । तओ एवमवि निब्भच्छिया जाहे न नीसरंति ताहे गओ दमदंतो सदेसं ।
___ अण्णया सो निविण्णकामभोगो पव्वइओ । तओ एगल्लविहारेण विहरंतो हत्थिणाउरमागंतुं बाहिं काउस्सग्गं ठिओ । इओ य जुहिट्ठिलेणं रायवाडियानिग्गएणं सपरिवारेणं दट्ठणं वंदिओ दमदंतो । ताहे तेणेव मग्गेण समागओ दुज्जोहणो । तस्स य मणुस्सेहिं कहियं जहा – 'एसो सो दमदंतो' । तओ तेणेसो संजायकोवेण हत्थट्ठियविज्ज(ज्जु)उरगेणाऽऽहओ । तओ तस्स परिवारेण पत्थरे खिवंतेणं पत्थररासी कओ। तओ पुणो वि चलिओ जुहिट्ठिलो पुच्छइ – 'जो एत्थ साहू आसि सो कत्थ गओ ?' तओ परिवारेण भणियं - ‘एसो सो पत्थररासी दुज्जोहणेण कओ' । तेण वि सोउमेवं अंबाडिओ दुज्जोहणो। अवणीया पत्थरा । अभिगिओ तेल्लेण । खामिओ दमदंतमुणी समभावो सिद्धो त्ति । दमदंतो त्ति गयं ।
अन्नया दुज्जोहणेण सह जुहिट्ठिलो जूयं रमंतो हारियभंडार-देसो दोवईए पीडं(पणं?) करेइ । सा वि हारिया । तओ तं गेण्हंतस्स दज्जोहणस्स मारणत्थं धाविओ भीमो । तओ भयभीएण दोवई समप्पित्ता दुज्जोहणेण नीसारिया पंडवा । ते वि य अभिमाणेणं कुंतीए सह दोवई घेत्तूण वणवासं पवन्ना ।
| SR No. | 009889 |
| Book Title | Kahavali Pratham Paricched Pratham Khand |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Kalyankirtivijay |
| Publisher | Kalikal Sarvagya Shri Hemchandracharya Navam Janmashatabdi Smruti Sanskar Shikshannidhi Ahmedabad |
| Publication Year | 2012 |
| Total Pages | 469 |
| Language | Hindi, Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 2 MB |