________________
[३४२]
घरसमीवेणं वच्चंतो नवजोव्वणं सुकमालियं कन्नगं घरोवरि दडएणं रममाणिं पासित्ता चिंतेइ - 'अहो मम पुत्तस्स सागरस्स एसा कन्ना जोग्गा' । तओ नियघरं गंतूण बंधुसहिओ समागम्म सागरदत्तघरं सागरस्स कए सुकुमालियं मग्गेइ । तओ भणियं सागरदत्तेणं - 'एसा एगा चेव मह पाणप्पिया धूया । ता जइ सागरो घरजामाउगो होइ तो देमि' । तओ ‘पज्जालोइस्सामि'त्ति भणित्ता गओ जिणदत्तो । पुच्छिओ सागरो मोणेणं ठिओ । तओ अप्पडिसिद्धमणुमयं ति काऊण सुहमुहुत्ते तहेव परिणाविओ सुकुमालियं सागरो । तओ सत्तो तीए सह वासभवणे । खणंतरेणं पुव्वकम्मवसओ तीसे फासेणं अंगारेणेव डज्झमाणसरीरो उद्वित्ता पलाणो गओ णियघरं । तओ सा तमपस्समाणी रोविउं पयत्ता ।
इओ य पहायसमए भद्दाए दासचेडी भणिया – 'वहु-वरस्स गंतूणं दंतवणं देहि' । गया दासचेडी। जाव पेच्छइ सुकुमालियमेक्कलियं रोवमाणि । तओ सा समागंतूण कहेइ भद्दाए । भद्दा वि य तहेव दट्ठण कहेइ सागरदत्तस्स । सागरदत्तो वि तहेव पेच्छित्ता गओ जिणदत्तघरं । दिन्नो तस्स सागरजामाउगोवालंभो। तेणाऽवि हक्कारित्ता भणिओ एगंते सागरो 'पुत्त ! न तुह जुत्तं एरिसं, ता सिग्धं वच्चाहि सुकुमालियासमीवं' । तओ सागरेण भणियं - 'ताय ! जइ भणसि ता अग्गिए पविसामि, तहा वि न तत्थ वच्चामि । कुटुंतरिओ सागरदत्तो सोउमेयं सागरभणियनिच्छयं निरासो गओ सगिहं ।।
___ तओ मोहेणं भणिया सुकुमालिया – 'जइ सो विरत्तो भत्ता ता अण्णं गवेसिस्सामि । मा अद्धियं करेहि' । तओ अन्नंमि दिणे सागरदत्तो मत्तवारणगोवविट्ठो णियघरस्स हेट्ठा वच्चंतं डंडियाखंडवसणं हत्थट्ठियघडखप्परं मच्छियाहि भिणिहिणंतं भिक्खाहा(य)रियं पासित्ता हक्कारावेइ । समागओ भिक्खाया(य)रिओ। छड़ाविओ निओवगरणं । काराविओ सिंगारं । गिण्हाविओ सुकुमालियं । पविट्ठो वासभवणं । सुत्तो तीए सह खणंतरं, जाव तीए फासेणं अग्गिमज्झट्ठियभडित्तो व्व भलुसिज्जंतसरीरो घेत्तूण दंडियाखंडवसणखप्परोवगरणं पलाणो रंको ।
तओ तेणाऽवि रहिया तहेव दिट्ठा सागरदत्तेणं भणिया य – 'पुत्ति ! तुह पुव्वजम्मनिम्मियासुहकम्मोदओ को वि एसो । ता सुसंतुट्ठा होऊण मम गिहमि दाणं देंती धम्मरया चिट्ठाहि' । तओ सा तहेव चिटुंती, अन्नया कयाइ तत्थेवाऽऽगयाओ गोयालियाओ अज्जाओ दट्ठण पडिलाहित्ता कहियणियवुत्तंतो(ता) धम्म सोऊण पव्वयइ ।
भमंती य कयाइ सा सरयसमए उम्मत्तं पंचसंडाणगम्ममाणं मणण्णमेगं गाविं ददमम्माहिया चिंतड - 'धन्ना पसू वि होउमिमा जा बल्लदे(बलद्दे)हिमेवमणुगमिज्जइ । ता अहं पि तहा किंचि विहेमि जहा जम्मंतरे पंचपिया होमि । तओ अज्जाओ सा भणइ – 'सूराभिमुहमहमायावेती निरंतरं छटुं छटेणं पारिस्सामि' । ताहिं भणियं – 'भद्दे ! न तवस्सिणीओ आयावणं देंति त्ति आगमविही' । तं च सा तासि वयणमसद्दहंती बाहिं सुभूमिभागुज्जाणं गंतूण सूराभिमुहमायावणं दाउमाढत्ता ।
___अन्नया य तीए वसंतसमए तत्थेव सुभूमिभागे उज्जाणे संठिया विलाससारेण भुजंगेणेगेणुच्छंगे निवेसिया, बीएणोवरिधरियछत्ता, तइएण विउरिज्जंतवाला, चउत्थेण नलहट्ठिज्जंता(त)पाया(?), पंचमेण य वीइज्जंता देवदत्ता नाम गणिया दिट्ठा । तं च तहाविहं दट्ठण सुकुमालिया भोगत्थिणी – 'जइ ममेमस्स चिन्नतवस्स किंचि फलमत्थि, ता अहमवि अन्नजम्मंमि एरिसी पंचजणसंपाडिज्जंतभोगा होज्जामि'त्ति नियाणं काऊण पए पए अब्भोक्खिती सरीरविभूसापरा जाया । वारिज्जंती य तवस्सिणीहिं चिंतेइ - 'जाव