Page Text
________________
mmmmm..
.[ ३२७] .
एत्थंतरंमि य सच्चभामाए सहोयरो दुज्जोहणो णाम राया गिरिणयराओ कण्हस्स पाहुणो आगओ। सो वि परिहासे वट्टमाणो भणिओ सच्चभामाए – 'भाउगा ! वेवाहिओ होहि' । रुप्पिणीए वि सो भणिओ - 'जइ तुह धीया मह पुत्तो हवेज्ज तो [मह पुत्तो] तुह जामाउगो होही' । तओ दुज्जोहणेण कण्हस्स पुरओ वुत्तं - 'देव ! रुप्पिणी-सच्चभामाणं मज्झे संपयं जीसे पुत्तो भविस्सइ, तीए नियदुहियं दाहिमि, नत्थेत्थ संदेहो'।
तओ सोऊणेवं कुविया सच्चभामा भणइ – 'जीए पुत्तो पढमं विवाहिज्जिस्सइ तीए पुत्तविवाहे इयराए केसेहिं दब्भकज्जं कायव्वं । तहा कण्हो हली दुज्जोहणो य एत्थत्थे सक्खिणो'त्ति सच्चवेंती ते भणइ - ‘जा जिप्पइ सा जइ केसे न देइ ता तुब्भेहिं दवावियव्वा' ।
संभूओ य गम्भंमि रुप्पिणीए दोण्हं देवाणमेगो, जे भविस्संति पज्जुण्ण-संब त्ति पज्जुण्णसंबकहा भण्णइ -
अत्थि इहेव जंबुद्दीवे भारहे वासे मगहाविसए सालिग्गामो नाम गामो । तत्थ मणोरमं णाम उज्जाणं । तस्साऽहिवई सुमणो णाम जक्खो । तत्थेव गामे सोमदेवो णाम माहणो अत्थि । अग्गिला नाम से भारिया । तीसे दो पुत्ता - अग्गिभूई वाउभूई य । ते य गहियकलाकलावा जोव्वणत्था भोगे भुंता चिटुंति ।
अण्णया तत्थ गामे [चे]व बहुसीसपरिवारो नंदिवद्धणो णाम आयरिओ मणोरमुज्जाणे समोसरिओ। तस्स य वंदणत्थं कोउगेण य बहुलोगो समीवमागओ । ते य दुवे वि अग्गिभूइ-वाउभूइणो पंडियमाणिणो वायं काउकामा अमरिसेण तत्थेव गया । तओ तेहिं वुत्तं - 'भो भो मुणी ! तुब्भे जइ किंचि जाणह सत्थत्थं ता लहं भणह' । तओ नंदिवद्धणसूरिसीसेण सच्चसाहुणा ते वुत्ता - 'तुब्भे कत्तो आगया ?' तेहिं वुत्तं – 'सालिगामाओ' । पुणो मुणिणा वुत्ता – 'कओ भवाओ तुब्भे एयं पभासजम्मं आगया ?, जइ जाणेह ता कहेह' । ते तं अजाणता अहोमुहा लज्जिया ठिया । ताहे ताण परभवं मुणी कहिउमाढत्तो ।
___'इमस्स गामस्स वणत्थलीए तुब्भे दो वि पुव्वभवे सियाला मंसाहारिणो आसि । तओ एत्थेव गामे करिसओ एगो अप्पणो छेत्ते नाडगाइ-हलोवगरणं मोत्तुं सगिहं गओ । ते य दो वि सियाला तं नाडगाइउवगरणं वरिसिएण तत्तं खाउं मया । तओ कम्मवसेण सोमदेवपुत्ता तुब्भे जाया । अह सो हालिओ पहाए छेत्तं गओ सियाले खद्धहलोवगरणे मए पेच्छउं सगिहं गओ । कालेण य सो मओ नियसुण्हाए गब्भे जाओ।
तओ जाइं सरिउं – “कहं पुत्तं तायं भणामि, सुहं वा जणणि" ति मूगत्तं करेइ । जइ णत्थि पच्चओ भे ता तं सदेह हालियं, एयं चिय वुत्तंतं जेण सव्वं कहेइ' । तओ हक्कारिओ लोएणं वुत्तो सो मुणिणा – 'जो वच्छ ! तुमं हालिओ आसि सो सुण्हाए गब्भंमि जाओ सि । ता एवं संसारठिई भद्द ! तुमं नाउं गत्तं मोत्तुं फुडक्खरं लोयमज्झे जंपसु' । तओ सो एवं भणिओ परितुट्ठो मुणिं पणमिउं सव्वं जणस्स साहइ पुव्वभववुत्तंतं सियालाइयं ।
तओ पडिबुद्धा बहवे पाणिणो । पव्वइओ हालिओ । ते य बंभणा जणवएण हसिया कलयलं कुणंतेण जहा – 'एए ते मंसासिणो सियाला बंभणा जाया' । ते य विलक्खीभूया सगिहं गया ।
| SR No. | 009889 |
| Book Title | Kahavali Pratham Paricched Pratham Khand |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Kalyankirtivijay |
| Publisher | Kalikal Sarvagya Shri Hemchandracharya Navam Janmashatabdi Smruti Sanskar Shikshannidhi Ahmedabad |
| Publication Year | 2012 |
| Total Pages | 469 |
| Language | Hindi, Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 2 MB |