________________
[३२५]
नागघरे अच्चणियाणिमित्तं रुप्पिणीसहिया अहं णिग्गच्छिस्सामि । ता तए तस्स सण्णिहिएण होयव्वं जइ रुप्पिणीए कज्ज' ।
इओ य रुप्पिणा सिसुपालस्स वीवाहो काउमारद्धो । सिसुपालो वि महया बलेण सहिओ कुंडिणी(णि)मागओ चिट्ठइ । तओ कण्हो नारएण रणकामेण बोहिओ रामेण सहिओ कुंडिणीपुरं पच्छन्नं पत्तो । तओ तीए पिउसियाए रुप्पिणीसहियाए धाइविद्धपरिवाराए मा(ना)गबलिं दाउं उज्जाणं गयाए नागिंदपमुहेसु दे[वे]सु पूइएसु हेरिएहिं कहियं जहा – “एए ते राम-केसवा आगया' ।
तओ रहाओ ओयरिऊण कण्हो पिउसिअं पणमिऊण रुप्पिणि भणइ - 'भद्दे ! वसुदेवपुत्तो तुम्हनिमित्तं तव रूवाइखित्तचित्तो कण्हो अहमागओ । जइ मं इच्छति(सि) तो एहि, रहमारुहसु' । तओ सा पिउसियाअणुमया आरोविया रहे । तओ पिउसिया-दासी-धाईहिं कओ कलयलो । मिलिओ जणो । वुत्तो य सो कण्हेण जहा – 'रुप्पिस्स कहेह, बला तव भगिणी कण्हेण निज्जई' । एवं च वोत्तुं कण्हरामेहिं पंचयण्ण-सुघोससंखा आपूरिया । तेण सद्देण सव्वो कुंडिणीजणो भयविब्भलो जाओ ।
रुप्पि-सिसुपाला य जायकोवा दप्पुद्धरा महावीरा बहूहिं हय-गय-पाइक्क-रहसहस्सेहिं लग्गा तेसिं पिट्ठओ । तओ उच्छंग[ग]याए रुप्पिणीए ते आगच्छंते दट्ठण सी(भी)यहिययाए कण्हो वुत्तो – 'एए महाजोहा बहुसेन्नसहिया, तुब्भे पुण असहाया । ता तुब्भेहिं समं मे संगमो विफलो जाओ' । तओ कण्हेण तीए पच्चयत्थं अद्धचंदबाणेण तालरुक्खपंती एगपहारेण छिण्णा, अंगुलीयवज्जं च अंगुलीहिं चुण्णियं । तओ सा हरिसिया जाया ।।
तओ कण्हेण रामो वुत्तो – 'वहुं घेत्तूण तुमं वच्च । अहमेयबलं मारेमि' । तेण वि कण्हो वुत्तो - 'तुमं वच्च । अहमेयं हणिस्सामि' । तओ सोउमेयं रुप्पिणी पाएसु पडित्ता कण्हं विण्णवेइ जहा - 'मम भाउणो रक्खं करेह' । तओ कण्हो रामसम्मुहं – 'रुप्पि रक्खिज्जासि'त्ति वोत्तुं पयट्टो गंतुं ।
तओ रामेण महामच्छेण समुद्दो व खोभियं तं बलं । संचुण्णिया मुसलप्पहारेहिं रह-गइंदाइया खणेण । तओ चुण्णियं तं बलं सव्वं सिसुपालेण सह भग्गं । रुप्पी वि कुविओ रामसम्मुहो वलिओ भणइ य तं - 'अहो गोवाल ! धिट्ठो सि जं मम पुरओ चिट्ठसि' । तओ रामेण मुसलं मोत्तूण बाणप्पहारेहि भग्गरहो छिण्णकवयसन्नाहो मुंडियसिरो काउं भणिओ – 'जीवंतो मुक्को सि । वच्चसु गिहं' ति ।
___ कण्हो वि रुप्पिणिं घेत्तुं बारवइं पविसंतो भणइ – 'देवि ! एसा सा पुरी धणएण जा निम्मिया। जीए य मया सद्धि भोगे भुंजिहसि तुमं' । तओ तीए कण्हो वुत्तो जहा - 'देव ! तव देवीओ धणकणय-दासी-दाससमिद्धाओ गुरुजणेण तुह दिण्णाओ । अहं पुण बंदीव एगागिणी तए हरिया । ता जहा तासिं हसणिज्जा न भवामि तहा कायव्वं' । तेण वुत्ता – 'तुमं सव्वासिं ममाऽहिया, मा बीहेहि' । तओ सच्चभामापासायसमीवे देवविमाणोवमे पासाए सा पवेसिया निसिद्धो य जणपवेसो ।
तओ सच्चभामा निब्धेण भणइ – 'मम रुप्पिणिं दंसेहि' । तओ कण्हेण उववणे लच्छि(च्छी) हरंमि 'पडिमा सँवारिज्जइ'त्ति पवंचओ चित्तयरं भणिऊण ओसाराविया लच्छीपडिमा । तओ रुप्पिणीए सह रहारूढो तत्थ गंतूण कण्हो – 'देवीणं आगमणकाले तए निच्चलाए चिट्ठियव्वं' ति सिक्खवित्ता लच्छिट्ठाणे निवेसिऊण रुप्पिणिमप्पणा सट्ठाणमागओ । तओ समागया सच्चभामा । पुच्छिओ कण्हो - 'कत्थ सा