________________
[३२२]
तं मम गुरु' त्ति वोत्तुं, हिरन्नकोडीओ सत्त घल्लेउं । णियठाणं जाइ; तओ, ते वि पसंसंति दमदंतिं ॥ तो नल-दमदंतीहिं वि, परोप्परं साहिया विरहवत्ता । भीमरहाईहिं तओ, सबलेहिं जुओ नलो गंतुं ॥ कोसलपुरि रइवल्लहमुज्जाणम(मा)वासिओ तओ दूयं । पट्ठाविय कुब्बरओ, भणाविओ - 'लहुँ समागच्छ' ॥ सो वि पत्तोऽप्पपुरिसो, दट्टणऽब्भुट्ठिउं नलेणुत्तो । 'जूएण पुणो जिणिउं, रज्जं गेण्हाह(हि) वा मुंच' ॥ तो खेल्लंतो जित्तो, नलेण पाडेहिं कुब्बरो विलिओ । पायवडिओ समप्पइ, रज्जं; भणिओ - 'जह तएऽहं ॥ नीसारिओ मए तह, नो कायव्वं जओ सुअसमोऽसि । तो कोसलपुरि पत्तो, नलोऽहिसित्तो विभूईए ॥ दाहिणभरहद्धवई, जाओ; दाउं जहोचिए देसे । भीमरहाइ विसज्जिय, भुंजइ रज्जं चिरं कालं ॥ तो भणियनिसढदेवो, – 'पव्वज्जं लेसु संपयं' ति गओ । पत्तो य तत्थ कहिओ, नरेहिं जिणसेणसूरि त्ति ॥ तो दमदंतीसहिओ, नलो तदंतंमि गंतुमुवविठ्ठो । कयकिच्चो पुव्वभवे, निय-दमदंतीए पुच्छइ य ॥ जिणसेणो वि तिणाणी, पुव्वुत्तभवे कहेत्तु तो भणइ । 'पायसदाणोवज्जिय-पुण्णफलं तुम्ह रज्जमिमं ॥ साहुस्सोवरि बारस-घडिया रोसफलेण य विओगो । बारसवरिसो जाओ, संपइ पुण कुणसु धम्म'ति ॥ सोउमिमं संविग्गो, पुक्खलपुत्तस्स दिण्णणियरज्जो । दमदंतीए सहिओ, पव्वयइ नलो तदंतंमि ।। कालेण य भोगत्थी, संजमसिढिलो पुणो वि दमदंती(ति) । इच्छंतो गुरुमुक्को, भणिओ सो निसढदेवेणं । 'साहु ! तुमं सुकुमालो, संजमभग्गो वि अणसणं कुणसु । थोवाऊ जेणिहि', सुद्दमणो सो वि तं काउं ।। सोहम्मलोगपालो, वसुविमाणंमि नाम वेसमणो । देवो जाओ; दटुं, णियदेहं खिवइ खीरुदहि ॥ दमदंती वि तवस्सिणि-सहिया गयपुरगया नलेक्कमणा । कालं काउं जाया, वेसमणस्सेव देवि त्ति । तो चविऊणिह भरहे, पेढालपुरे णिवोऽस्थि हरिचंदो । लच्छिमई से भज्जा, तीए जाया पवरधीया ।।
