________________
[ ३१५ ]
'हा हा पुत्ति ! महासइ !, सरले ! बाले ! तरंगिगंभीरे ! । किं मज्झऽप्पा न तए, पगासिओsपुव्वमाणीए ? ॥ बालत्ते दिट्ठाऽऽसी, संपइ पुण पुण्णजोव्वणा जाया । तेण ण णाया पुत्ते !, नीयट्ठाणे णिउत्ता य ॥ हा तुज्झ भालवट्टे, कंचणवत्तुज्जलो मलविमुक्क । तिलओ हुंतो पुत्ते !, संपइ पुण दीसइ न सो वि' ॥ ता वयणाओ थुक्कं घेत्तूणंगुट्ठएण दमदंती । जावुल्लोट्टई भालं, ता तिलओ पायडो जाओ | रोवंतीहि य गाढं, सव्वो वि य नयरमहिलियावग्गो । रुण्णो रण्णा सहिओ, दिण्णं रण्णा तओ दाणं ॥ चंदजसाए बाला, णियहत्थेणं ण्हवेत्तु पीईए । पट्टंसुयाइं परिहाविऊण जंवाविया विविहं ॥ हरिमित्तं पि य गाढं, संमाणित्ता तओ णिवत्थाणे । चिट्ठति जाव सव्वे, तावत्थमिओ दिणयरोति ॥ कण्हो य तया पक्खो, रयणीपहरे गए वि नंऽधारं । दट्टुमत्थाणमज्झे, राया कोड्डेणिमं भइ ॥
'अहो दीवियं विणा वि, कहमज्ज ममऽत्थाणे उज्जोओ ? । चंदजसा [वि] भणइ 'दमदंतीतिलयाणुभावाओ' ॥
तओ रण्णा सहत्थेण ढक्किओ दमदंतीतिलयओ जाव जायमंधारयं । तओ हरिसाऊरियहियएण
पुव्वि (च्छि) या सव्वं पि पुव्वजु (वु) तंतं । साहिओ जहावट्ठियवुत्तंतो दमदंती ।
एत्थंतरंमि देदिप्पमाणदेहो दमदंतीपुरओ समागंतुमेगो देवो णमिऊण भइ
'सामिणि ! सोऽहं चोरो, जो बद्धो मोइओ तए तइया । पव्वज्जमणुचरंतो, संपत्तो तावसपुरंमि ॥ काउस्सग्गेण ठिओ, मसाणदेसंमि तावियग्गीओ | लग्गदवेणं दड्ढो, सुहभावो पिंगलो देवो ॥ सोहम्मे संजाओ, तुज्झ पसाएण वोत्तुमिइ तत्थ । सत्त य हिरण्णकोडी, वरिसित्ता जाइ णियठाणं ॥
तं च दट्ठूण गाढयरं चोज्जिओ रिउवण्णराया सावओ जाओ ।
तत्तोऽवसरं नाउं, हरिमित्तो भइ महुरवायाए । पेसिज्जड दमदंती, पिइहरं मिलउ जणणीए ॥ चंदजसाणुन्नाए, वरिसतिगाओ तओ सुहदिणंमि । चलिया दमदंती सह, खंधावारेण संपत्ता ॥
