________________
[३११]
केवलिणा भणियमिमो, दिक्खिस्सइ जस्स पंचदिणदिक्खो । संपइ केवलिसीसो, अहं चिय जसभद्दसूरिस्स' ॥ तो पुट्ठो – 'कहमेवं ?', साहइ – 'कोसलपुरीए नलभाया । कुब्बररायापुत्तो, तस्साऽहं संगणयरीए ॥ केसरिरण्णो धीयं, बंधुमइं परिणिउं गओ बाहिं । दटुं नमिउं सूरिं, पुच्छामीमं “किमाउं मे ?" ॥ "पंचदिण''त्ति य वुत्ते, भीओऽहमणेण दिक्खिऊणेत्थ । नगसिहरे पट्टविओ, जा कल्लं केवली जाओ' || एवं च भणंतो च्चिय, सो मोक्खं जाइ देहमेयस्स । सक्कारिअं सुरेहिं, सव्वा परिसा य संविग्गा ॥ जसभद्दसूरिपासे, पव्वइओ कुलवई वि विमलमई । पंचसयपुरिससहिओ, सेसा उण सावया जाया । दमदंतीए भणियं - 'भयवं ! दिक्खेह मं पि'; सो भणइ । 'तुज्झऽज्ज वि नलभोगा, होहिति; न तेण दिक्खऽत्थि' ॥ तो सा तहेव चिट्ठइ, गुहागया जाव सत्तवरिसाणि । अण्णदिणे 'धम्मं चिय, विसयसुहाओ विचि(सि)टुं' ति ॥ भावंतीए तीए, केण वि पहिएण साहियं सहसा । जह 'सोऽमुगप्पएसे, दिट्ठो तुहसंतिओ दइओ' ॥ तं सुणिउं मोहवसा, सहसा सा तस्स संमुहं चलिया । मोत्तुं गिरिगुहभवणं, पडिया अडंती अडवीए । धूलीधूसरदेहा, पासेय-मलेहिं नट्ठतिलयपहा । दट्ठण रक्खसीए, भणिया – 'भक्खामि' सा भणइ । 'पुव्वि पि रक्खसेणं, भयवइ ! दिट्ठाऽहमासि मुक्का य । संपइ तुमं पि मुंचसु, काऊण दयं मम(मा)ऽणाह' ॥ तो मुक्का भमडंती, दिट्ठा सत्थेल्लएहिं कहिं पि । पुट्ठा य 'काऽसि ?'; साहइ, णियचरियं, भणइ – 'दरिसेह । पंथं मे'; ते बेंती, – 'वयमिहि गहियखडभरा चलिया । सिग्घं गहाय दरे, ता सरत्थमणं दिसिं जास' ॥ इय वोत्तुं ते जंता, भणिया बालाए रोवमाणीए । 'तुम्हमहं सरणगया, कंमि वि वसिमंमि ता नेह' ॥ ते वि - 'सत्थोऽम्ह चिट्ठइ, ता तत्थ तुमं पि चलसु' तं बेंति । सा वि गया तेहिं समं, धणदेवो तत्थ सत्थाहो ॥ तस्संऽतियमुवविठ्ठा, [पुट्ठा] तेणाऽऽह - 'वणियधूयाऽहं । सपई पेइयचलिया, सुत्ता मुक्केत्थ संपत्ता ॥
