________________
[३०९]
NNNNNN
एगंमि तो पएसे, दिट्ठो सत्थो तो भमंतीए । चोरेहिं हम्ममाणो, बाणासणिमोक्खणपवे(गे)हिं ।। तीए हुंकारेणं, नटेसुं तेसु विम्हिया सव्वे । तो भणइ सत्थवाहो, वसंतनामो - 'कहसु भद्दे ! ॥ काऽसि तुमं ?' दमदंती, साहइ सव्वं पि तस्स णियचरियं । भणइ वसंतो – 'धूया, ममऽज्जपभिई तुमं वच्छि ! | मालवदेसादहमा-गओ गंतुमणो य सोरटुं । ता पुत्ति ! चल मए सह, जेणुत्तारेमि कंतारं ।। एत्थंतरंमि मेहे, वरिसंते घेत्तु नियगुलेणीए । सा धरिया तेणऽच्छइ, तिद्दिणमइवरिसिउं थक्को । जलदुग्गा पंथ त्ति य, तत्थेवाऽऽवासिउं ठिओ सत्थो । दिणतिगमच्छित्तु तओ, णिग्गच्छइ सा नि(न)लन्नेसी ॥ भुत्ता पट्ठीगहिया, सीहेण सइ त्ति सा विणीमुक्का । तत्तो रक्खसवइणा, दिट्ठा भणिया य 'अँजिस्सं' ॥ सा भणइ – 'तुम्ह णेमं जुत्तं' सो तं सुणेत्तु पच्चक्खो । पुरओ से नमिरसिरो, भणइ - 'वरं वरसु जं देमि' ॥ सा भणइ – 'नलेण समं, कहसु कया मेलओ ममं होही' । सोऽवहिणा 'बारसमे, वरिसे होहि'त्ति वोत्तु गओ ॥ तो सा गिरिगुहमेगं, गंतुं लेप्पमयसंतिजिणपडिमं । काऊण व्वइणि व्व, धम्मपरा गमइ दियहाई ॥ एवं च सो वसंतो, दमदंतिमदट्ठ सुट्ठ तलचलिओ । पट्ठीए गवसंतो, सपरियणो तत्थ संपत्तो ॥ तं दटुं नमिरसिरो, पुरओ जा विसइ ताव रन्नत्था । वइसंति तावसा से, दिण्णासीसा समागंतुं ॥ एत्थंतरंमि मेहं, वरिसंतं मुसलमाणधाराहि । दटुं भीए सव्वे, दमदंती भणइ – ‘मा भीह' ॥ दंडेण कुंडयंती, भणइ - 'हं महासई काई । तो कुंडयस्स मज्झे, मा वरिसउ' तं तहा जायं ॥
ज्जिया ते, सव्वे वि परोप्परं भणंतेवं । 'पेच्छह माहप्पं से, जमेत्थ बिंदू वि नो पडिओ ।। कुंडयपासेसु पुणो, सव्वं पि पलावियं जलेणेसा । देवी हि काऽवि चिट्ठइ, न माणुसीरूवमेयं'ति ॥ दट्टण सत्थवाहो, पडिमं भणइ – 'पत्ति ! को एसो । देवो ?' त्ति सा वि साहइ, सविसेसं तेसि जिणधम्मं ।।
