________________
[३०७]
एवं च जणं बहुहा, जंपंतं सुणइ तो रहारुहिओ । सह दमदंतीए णलो, चिंतइ - 'वच्चामि कयरदिसं ?' ॥ भणिओ दमदंतीए, - 'वेयब्भपहेण पेल्लसु तुरंगे । सो वि तहेव कुणंतो, पडिओऽडविमेगमइभीमं ॥ तत्थ य साउहभिल्ला, समुट्ठिया; ते य दट्ठमूसरिओ । मोत्तु रहं दमदंती-सहिओ करगहियगुरुखग्गो ॥ भिल्ले मेलावेंते, भणइ नलो – 'तुम्ह रे ! न खग्गोऽयं' । ढुक्कंतो(ता)ण य तेसिं, हुंकारं कुणइ दमदंती ॥ तीए महासईए, सोउं हुंकारमंतमाहप्पं । नट्ठा ते गहियरहा, नलो वि दमदंतिगहियकरो । हिंडइ महाडवीए, सव्विग्गो गलंतरुहिरे य । चरणे दमदंतीए, वेढइ फालित्तु नियचीरं ॥ तह वि हु थक्कंतीए, चलणाई मलेइ देइ पडवायं सीयलजलच्छडाहि य, पुणो पुणो सिंचइ सरीरं ॥ उवरिं तवेइ सूरो, हेट्ठा धरणी; मणमि संतावो । कत्थइ निव्वुइमेवं, ते हिंडंता ण पावेंति ॥ भणइ तओ दमदंती, – 'होहीमा सामि ! केत्तिया अडवी ?' । सो भणइ – 'जोयणाणं, सयमेत्ता पंच य गयाइं' ॥ एत्थंतरंमि सूरो, अत्थमिओ तावसासमासण्णे । तत्थ य भंजियकोमल-पल्लवसेज्जं ठिया रइउं ।। दमदंतीए भणियं, - 'सामिय ! घोराडवि त्ति वा(बी)हेमि । जामो वसिमं सद्दो, जं सुम्मइ पच्छिमदिसाए' ॥ सो भणइ – 'पिएँ एत्थऽत्थि, तावसा ते य दिट्ठमण्णजणं । नियधम्मधंधएणं, मोहिंति न किं पिता कज्जं' ॥ 'एवं' ति तीए भणिए, भणइ पुणो - 'ऽहं पिए ! तिखंडवई । तुहपिउपासे जंतो, लज्जामि' तमाह दमदंती ॥ 'का सामि ! तत्थ लज्जा ?, तुज्झ वि जं सो पियाऽहवाऽहमवि । तं जत्थ जाहिसि तहिं, भिक्खं पि भमित्तु जीविस्सं' । सो भणइ – 'पिए ! सुप्पउ, पच्छा जं भणसि तं करिस्सामि । पहरयमहं तु दाहं, सावयभयमत्थि जेणेत्थ' ॥ सा भणइ – 'सुवसु तं चिय, जग्गिस्समहं' पुणो नलो भणइ । 'जग्गंती वि तमबला, ता सव' सा सवइ सत्थारे । चिंतइ नलो वि विमणो, दमदंती ताव गंतुमसमत्था । मुक्का उ जोक्खिविल्ला, ता किं मे संपयं जुत्तं ? ||
