________________
[२९५]
आणंददिणे तंमि य, मइरावसमत्तपमुइए लोए । अइपु( मु)त्तगो त्ति नामं, महातवस्सी तवियदेहो । कंसस्स निययभाया, अहुग्गसेणंगजो गहियदिक्खो । सो पारणगनिमित्तं, संपत्तो कंसगेहमि ॥ तं दटुं जीवजसा, भू(धू)या मगहाहिवस्स रहसेणं । कंसस्स अग्गमहिसी, मइरामयपरवसा भणइ ॥ 'तं अज्ज एत्थ पत्तो, आणंदमहामहमि वद्धते । वसुदेव-देवईणं, देवरगणव्व(देवरग ! णच्च) गायतो' । एवं च सो महप्पा, कयत्थिओ मुणिवरो बहुं तीए । कंठे घेत्तुं गाढं, तत्तो तं सो सवइ कुविओ ॥ 'तं जीए आणंदे, मइरामयमोहपरवसा गाढं । अज्ज य कत्थेसि ममं, दुढे ! वारिज्जमाणी वि ॥ गब्भंमि तीए जो सो, सत्तमगब्भो महाबलो होही । तुह भत्तारं जयं (च पियं), हणिही निस्संसयं कुद्धो' ॥ सुणिऊण इमं तीए, भएण वेवंतदेह-हिययाए । खिप्पं सो परिमुक्को, पणट्ठमइरावियाराए ॥ अइमुत्तमुणी वि तओ, सावं दाऊण अवितहं तीए । तव-णियमपहावेणं, तत्थेव अदंसणीहूओ ।। भयकंताए सव्वं, परिकहियं तं पि तीए कंसस्स । सुणिऊण सो वि मूढो, चिंतिउमेवं समाढत्तो । 'मुणियपरमत्थमुणिणो, ण अण्णहा तस्स भासियं होइ । कालंतरे वि तम्हा, फलिही सावो न संदेहो ॥ ता जाव तस्स सावो, कण्णंतं कह व(वि) यावइ न एत्थ । देवइपुत्तो(त्तं) जाएमि जायवं ताव गंतूणं ॥ जइ जाइओ ण दाही, कहमवि सो देवईसुए मज्झ । ता अण्णह जइयव्वं, सावस्स विघायणणिमित्तं' ॥ परिचिंतिऊण एवं, काउं मत्तच्छलं व घुम्मंतो । वसुदेवगिहमि गओ, भएण उत्तत्थरत्तच्छो । दट्ठण तयं कंसो, दूरा अ सिरंमि अंजलिं काउं । मत्तच्छलेण सउरिं, आसीवयणेहिं पूएइ ॥ सउरी वि तयं दटुं, अब्भुट्ठाणेण पूयणं काउं । परिमइओ रहसेणं, परितसिऊणं इमं भणइ ॥ 'तं अज्ज मया णज्जसि. किं पि ममं कंस । वत्तकामोऽसि । ता साहह जं सिज्झइ, मम पाणेहिं पि तं सिग्घं ।।
