________________
[२८१]
NNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNN
तावसपयंमि तइया, अमोहरेयस्स नरवरिंदस्स । रिसिदत्तं नाम सुयं, विक्खायं कण्णगं विजणं(णे) ॥ गहिलत्तेण गहेडं, भुत्तं रिउसमयण्हाइउं(अं) तुमए । तीए गब्भो जाओ, नरवर ! एसो सुओ तुम्ह || चइऊण जायमेत्तं, कुमरं जणयं च निययदेहं च । मरिउं रिसिदत्ताए, देवत्तं राय ! संपत्तं ॥ एणीपुत्तो य इमो, नामेणं नरवरिंद ! तुज्झ सुओ । सम्ममिमं पडिवज्जसु, पडियरिउं तुह मया दिण्णो" || दाउं सुयस्स रज्जं, एणीपुत्तस्स सो वि नमितित्थे । अणगारो होऊणं, [मरि]ऊण दिवं गओ धीरो ॥ सो कुमरेणीपुत्तो, एसो य निवो तहाऽहमवि देवी । भवणभंगंमि पुट्वि, सगरसुया मारिया जेण ॥ तब्भवणसामिणो किर, भज्जा जलणप्पहस्स मा(ना)यस्स । एयं पुण मम कहियं, आगमकुसलेहिं साहूहिं । एत्तो जायव ! निसुणसु, एणीपुत्तेण मम सुएण अहं । आराहिया सुयत्थं, अट्ठमभत्तोववासेण ॥ भणिओ य मए - "धूया, तुह होही पुत्त ! रूय-गुणकलिया" । कालेण य संजाया, संपत्ता जोव्वणं एसा ॥ राया सयंवरेणं, तत्तो य पियंगुसुंदरिनिमित्तं । मेलइ सव्वनरिंदे, नेच्छइ एक्कं पि सा तेसिं ॥ तत्तो जुज्झेणं ते, उवट्ठिया मम सुएण एक्केण । मम सण्णिज्झेण जिया, विणिग्गया दसदिसि सव्वे ॥ दिट्ठो य तुमं तीए, बंधुमइविवाहणंतरं तइया । बंधुमई च वाहरिउं, तुम्ह गुणा पुच्छिया तीए ॥ तप्पभिई असत्था, संजाया अट्ठमोववासेण । आराहिया य अहयं, तीए तुह पुत्थ(त्त) ! वरणत्थं ॥ मम संदेसेण तओ, समागओ गंगरक्खिओ नाम । पडिहारो तुह पासे, पडिसिद्धो तया पुत्त ! ॥ एएण निमित्तेणं, तुम्ह सयासंमि आगया अहयं । मम आणाए जं सो, संपइ दोवारिओ कि पि ॥ भण(णि)ही तं कायव्वं, अवियारं एत्थ पुत्त ! तुम्हेहिं । मम आणाए सव्वं, मय(ग्ग)सु य तुमं वरं किं पि ॥ होइ अमोहं देवाण दंसणं सासणं च जेणेत्थ' । एव भणियं च(चि)मीए, उठेउं जायवकुमारो ॥
