________________
[२७८]
NNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNA
वासववंसे जाओ, पुरुहुत्तो नाम सो वि बहुविज्जा(ज्जो) । दप्पेण भमइ पुहइं, वेउव्वियसंदणारूढो ॥ सो अन्नया य पेच्छइ, संपत्तो तावसासमे कह वि । गोयमतावसभज्जं, अहल्लानामं ति रूववइं ॥ सो विद्धंसइ दुट्ठो, विज्जाए; गोयमो वि तल्लिंगं । कोहेण झत्ति छिंदइ, संरुद्धो वासवस्स तहिं' ॥ सोऊण इमं भीओ, नेच्छइ रन्नो वि जायवो कण्णं । 'परदाणं(रं) जाणंतो, को वच्चइ ?' इय विचिंतेउं ।। गंतुमणो य भएणं, सुत्तो रयणीए पिययमाए समं । बंधुमईए; पेच्छइ, पडिबुद्धो देवयं एक्कं ॥ नागाहिवस्स भज्जं, 'कस्सेसा ? का वि ?' सो व दट्ठणं । जा चिंतइ ता भणिओ, करंमि घेत्तूण देवीए ॥ 'आगच्छ वच्छ ! किं चिं[ति]एण ? जाणिहसि आगओ एत्थ । चइऊण पियं सउरी, उवागओ तीऍ पासंमि ॥ रम्मं असोयवणियं, संपत्तो देवयाए सह तत्तो । भणियं च तीए – 'निसुणसु, इह भरहे चंदणपुरंमि ॥ राया अमोहरेओ, चारुमई आसि तस्स देवी य । पुत्तो य चारुचंदो, गणिया य अणंगसेण त्ति ॥ तीए कामपडाया, कण्णा; अह अण्णया निवो जन्ने । संदिक्खिओ त्ति पत्ता, सव्वे वि य तावसा तत्थ ।। तणबिंदू उज्झाओ, तेसिं तह चंडकोसिओ रन्नो । ढोएइ फलाणि निवेणुत्तं - 'कत्थेरिसफलाई" || हरिवंसमुप्पत्ती, कप्पदुमसंभवो य अह तेहिं । आईओ घेत्तूणं, परिकहिओ नरवरिंदस्स ॥ कामपडायाए तहिं, जण्णंमि समागयाण लोयाणं । अवहरियाई मणाई, छुरियं परि नच्चमाणीए ॥ कामवसं संपत्तो, कउसिगनामो य तावसो दटुं । अण्णे य जणा विउसा, जुवराया चारुचंदो त्ति ।। जवराइणा य तत्तो, जण्णे निज्ज(व्व)त्तियंमि अप्पवसा । कामपडाया विहिया, अणुनाया नरवरिंदेणं ॥ आगंतुं निवपासं, पभणंति य तावसा - "कउसिगेणं । जा नच्ती दिट्ठा, कण्णा इह जण्णभूमीए ॥ सा तस्स पणामिज्जउ, वेगल्लं सो गओ महाराय !" । भणियं च नरवरेण, – “सा दिण्णा चारुचंदस्स ।।