________________
[२७७]
असुरेसु समुप्पण्णो, असुरो नामेण लोहियक्खो त्ति । वंदणहेउं च ममं, समागओ एत्थ सो एसो" ॥ एवं मुणिणा कहिए, वेरे निवपुच्छएण तेणाऽवि । मुणिवयणं पडिवणं, देवेण मुणिं नमेऊण ॥ तत्तो मिगद्धयमुणी, निवेसिओ कामदेवसेट्ठी य । दिव्वभवणे तहेसो, रयणमय-तिपाय-महिसो त्ति ॥ सिट्ठिस्स तस्स वंसे, नामेणं कामदेव( दत्त? )सेट्ठि त्ति । इह संपइ संजाओ, बंधुमई तस्स धूया य ॥ नेमित्तिणा य कहियं, – “उग्घाडेही इमं ति जो भवणं । बत्तीसअग्गलाहिं, अग्गलियं कामदेवस्स ।। सो किल तं परिणेहि", इय कहिऊणं गओ य सो विप्पो । उग्घाडिउं दुवारं, अभितरम(म्)वगओ सउरी ॥ एत्थंतरे य पत्तो, तुरियं सेट्ठी वि कामदत्तो सो । वंदणहेउं भवणे, दिट्ठो इह जायवो तेण ॥ गरुयपमोएण तओ, दिण्णा सा तस्स बंधुमइकण्णा । निसुयं च नरवरेणं, किल दिण्णा(ण्णो) कामदेवे(दत्ते)ण ॥ सेट्ठिसुयाए भत्ता, पउरतेउरसमण्णिओ तत्तो । राया गंतुं पेच्छइ, वसुदेवं तत्थ देवसमं ॥ एत्थंतरंमि रन्नो, दुहिया य पियंगुसुंदरी नाम । सोउमिमं संपत्ता, कामावत्थं तमिच्छंती ॥ तत्तो बंधुमई(इं) सा, वाहरिउं नियसहीए पच्छेइ । 'तुह भत्ता कह कीलइ ?, सहि ! इट्ठो किं व नो तुज्झ ?' ॥ सा साहइ अइमुद्धा, सउरिस्स विचेट्ठियं तहा तीए । जह लज्जं सा सव्वं, परिचयइ कुलं च माणं च ॥ बंधुमई पट्टविउं, तत्तो य पियंगुसुंदरी तस्स ।। जायवसीहस्स तहिं, पडिहारं पेसई मुइया ॥ पडिहारो नियचरियं, कामावत्थं च रायदुहियाए । कहिऊण भणइ सउरिं, - 'अज्ज पओसंमि तुम्हेहिं ।। गंतव्वं तीएँ गिहे, पसिऊणं देव ! रायदुहियाए' । इय भणिऊणं च गओ, दुवारिओ सायरं सउरिं ॥ सउरी वि नडं पेच्छइ, नच्चंतं गिहपरोहडे तत्थ । वासवय-अहल्लाणं, दुच्चरियं नाडयनिबद्धं ॥ तं चेमं निसुणिज्जउ, 'नमिपुत्तो वासवो खयरनाहो । वंसंमि तस्स खयरा, वासवनामा तओ जाया ।।
