________________
[ २६८ ]
भणिओ य तेण सउरी, 'सिद्धा मे एत्थ तुह पहावेण । विज्जा; ता वरस (सु) वरं', भणिओ सो [जा] यवेणाऽवि ॥ 'मम गयणंगणगमणं, विज्जं तं देसु' तेण वि अविग्घो (ग्घं) । विज्जा विहिणा दिण्णा, सो वि य तं कणखलदुवारे ॥ झाएइ जाव मुइओ, खयरंमि (गयणंमि ? ) [ तत्थेव ] आगया ताव । मयणवेगाभिहाणा, विज्जुप्पहखयररायसुया ॥
—
तीए य पमोएउं, अणुगुण - रूय- लक्खणजुयाए । उक्खिविडं वेयड्ढे, नीओ विज्जाबलेणं सो || मोत्तूणं उज्जाणे, गया य सा पुरवरं अमियधारं । किसलयकुसुमत्थुरणे, काऊणं जायवं हिट्ठा ।। तत्तो पहायसमए, समागया तियससच्छहा तिणि । पुरिसा नमिउं सउरिं, उवविट्ठा धरणिवीढंमि ॥ दहिमुहनामो एगो, बीओ नामेण दंडवेगो त्ति । तइओ अ चंडवेगो, विज्जायरिओ अ सो तस्स ॥ तयणंतरं च तेसिं, गयणं विज्जाहरेहिं पडिपुन्नं । नीओ य रहवरेणं, नयरं सो तेहिं मुइएहिं ॥ कन्ना य मयणवेगा, मयणस्स रइ व्व रूविणी तस्स । दिन्ना सुहंमि दिवसे, सा तुट्ठेणं दहिमुहेणं ॥ अह तीए सो सउरी, गुणेहिं आवज्जिऊण वरमेगं । मन्नाविओ महप्पा, तेण वि मुइएण सो दिन्नो || अह अन्नया कयाई, परियरिओ बंधु - सयण - भाईहिं । विन्नवइ दहिमुहो तं, हरिवंससमुब्भवं तत्थ ॥ 'तुब्भेहिं वरो दिण्णो, कुमार ! किल एत्थ मयणवेगाए । तस्स निसामह अत्थं, साहिज्जंतं मए एहि ॥ रज्जत्थमुसभसामिं, सेवेंसो (तो) तूसिऊण खयरीसो । दाहिणसेढीए पुरा, धरणिंदेणं नमी विहिओ || तप्पुत्तो पोलत्थो, तव्वंसे मेहवाहणो राया । जाओ अरिंजयनयरे, धीया तस्सऽत्थि पउमसिरी ॥ साहूहिं समाइट्ठा, इत्थीरयणं च चक्किणो किल सा । दिवितिलयनयरसामी, मग्गइ तं वज्जपाणि ति ॥ तस्स य न देइ राया, जायं जुज्झं च ताण दोन्हं पि । तस्स भएणं राया, समागओ एत्थ सो नयरे ॥ साहुस्स तंमि समए, उप्पण्णं केवलं वरं नाणं । हिट्ठेहिं सुरवरेहिं, केवलिमहिमा कया तत्तो ॥
