________________
[ २६७ ]
भणिया य तओ तेणं,
'किं एयं साहसं कयं दइए ! ? |
जं अवहारेण(अवराहेण) विणा मम, कुविया तंमि (तं मे) परायच्छि' (परा अस्थि) ! | भणियं च तीए 'पिययम !, तुम्ह कए इच्छिओ मया को वि । नियमविसेसो तेणं, ठिया य मूणव्वए तत्थ ॥ संपइ पुण परिणयणं, देवयमिममच्चिरं कुणसु तं मे । जेणुज्जमणं पुज्जइ', तं सुणिउं कुणइ तह सउरी ॥ 'देवसेस'त्ति वोत्तुं, तो तीए पाइऊण बहुमइरं । मत्तेण समं विहियं, रइसोक्खमउव्वरसकलियं ॥ तत्तो सममेईए, वसुदेवो सुरइऊण रयणीए । सुतो पुणो विद्धो, पेच्छइ तं अण्णरूवेणं ॥
भणिया य सा विरुद्धा, तेण ' तुमं काऽसि ? पउमदलनयणे !' । तीए भणियं 'निसुणह, वेयड्डो अत्थि एत्थ नगो ॥
नयरं च सुवण्णाभं, दाहिणसेढीए तत्थ नरनाहो ।
-
चित्तंगो नामेणं, अंगारवई य से भज्जा ॥ माणसवेगो पुत्तो, तेसिं धूया य वेगवई नामं । दाउं सुयस्स रज्जं, पु(प) व्वइओ अण्णया राया ॥ वेगवई पुण साऽहं, पच्चक्खा गयणचारिणी सामि ! | भज्जा य तुम्ह तेणं, अवहरिया भाउणा मज्झ ॥ भणिया य अहं तेणं, " सोमसिरिं भणसु एत्थ तह कह वि । जह न विवज्जइ मुद्धा, रमइ य मं जह य पसिऊणं" ॥ भणिया य मया नेच्छइ, सा तुम्ह गुणेसु गाढमणुरत्ता । सहिभावं च गया मम, भणिया य अहं तओ ती ॥
'आणसु सहि ! मम दइयं', एत्थेव समागया य तेणाऽहं ॥
दठ्ठे च तुम्ह रूवं, विद्धाऽहं कामबाणेहिं ||
तुम्ह दइयाए रूवं, काऊण तुमं च एत्थ परिणीओ' । अह दट्ठूण पहाए, वेगवई विम्हिओ लोओ ॥ वसुदेवाणुमण य, नरवइपमुहाण सोमसिरिहरणं । वेगवईए कहियं, नियमागमणं च सव्वेसिं ॥ सुरयपसंगाणंतर, नीसहसुत्तो य जायवो मुणिउं । अवहरिओ अन्नदिणे, माणसवेगेण रयणी ॥ नाऊण जायवेण य, पहओ सो मुट्ठिणा गयणगामी । मुक्को य तेण पडिओ, गंगासलिलंमि गयणाओ ॥ चंडवेगो (गा) भिहाणो, खयरो विज्जं च तंमि साहेइ । विज्जाए सिद्धिहेऊ, पडिओ सो तस्स खंधं ॥
―
