________________
[२६४]
जयपुरसामी राया, अभग्गसेणस्स जेट्ठमिय भाया । सो अण्णया विरोहे, सन्नहिउं आगओ तत्थ ॥ नामेण मेहसेणो, जायं जुज्झं च ताण दोण्हं पि । जिणिउं तं वसुदेवो, धूयं तस्साऽऽससेणं ति ॥ लहिउं भद्दिलणयरं, सहंऽसुमंतेण जायवो पत्तो । अज्ज कणिट्ठो द(दि)यरो, वसुदेवो अज्ज जेट्ठो त्ति । मायाए नामाई, काऊण य अण्णया य पुंडस्स । रन्नो दुहिया पुंडा, साऽदिट्ठोसहिपभावेण ॥ नरवइवेसेण तहिं, सललियगोट्ठीए परिगया; रज्जं । कुणमाणी अह दिट्ठा, जदुणा नाया जहा महिला ॥ तत्तो तं परिणेउं, जणयइ अह तीए पुंडनरनाहं । अंगारगेण हरिओ, तओ वि कलहंसछलणाए । गंगाजले य खित्तो, तत्थ पहायंमि पेच्छए नयरं । इलवद्धणं ति नामं, तत्तो सो तंमि नयरंमि ॥ दह्रण सत्थवाहं, उवविठं आवणंमि; उवविठ्ठो । तस्साऽऽसणआसण्णे, अणुनाओ सत्थवाहेण ॥ हेमस्स सयसहस्सं, तस्स पहावेण नेगमेणाऽवि । लोणं(लाहेणं) संपत्तं, महप्पभावो तओ कलिउं । करमउलि काऊणं, वणिणा जायवो सो इमं भणिओ । 'कुणह पसायं सामिय !, वच्चामो नियघरं तेण' ॥ तत्तो कंचणघट्ठिपू(घडिए), रहमि आरोविऊण वसुदेवं । नेऊण नियं गेहं, नियधूयं देइ हरिसेण ॥ रयणवई नामेणं, नारीरयणं अणोवमं तस्स ।
देवो व्व सो वि दिव्वे, भुंजइ भोए समं तीए । इंदमहे संजाए, ससुरेण समं महापुरे नयरे ।। पवररहं आरूढो, संपत्तो पमुइओ सउरी ॥ तस्स बहिं दट्ठणं, सुरभवणनिहा, जणाउला रम्मा । पासाया सो ससुरं, पभणइ – 'किं बीयपुरमेयं ?' ॥ सो भणइ - 'सोमसेणस्स, राइणो अत्थि दारिया पवरा । सोमसिरी नामेणं, सोममुही सोमकंती य ॥ तीए सयंवरत्थं, पासाया कारिया इमे इत्थ । अब्भाहिया नरिंदा, अवरू(अवडू) जाया य सा कण्णा ॥ तत्तो विसज्जिया ते, निव'त्ति ससुरेण साहिए; पत्ता । तं इंदकेउठाणं, पणिवइया दो वि इंदस्स ॥
