________________
[२६३]
दह-सत्त-पंच गामा, वि मिलिऊण निवसिया देसे । जस्स भएणं सो अज्ज, मारिओ एत्थ तुम्हेहिं' ॥ भणिउं चेमं तेहिं, सउरी पूजित्तु पुव्वकन्नाओ । परिणाविओ; निसाए, वसिऊण गओ अयलगामं ॥ मित्तसिरिं नामेणं, रूववई तत्थ सत्थवाहस्स । दुहियं लहिउं परिणइ, नेमित्तियसूइओ सउरी ॥ अह वेयसामनयरे, गच्छंतो जायवो पहे दटुं । वणमालाए कंठे, गहिओ सो 'देवरो' भणिउं ।। गेहं नेऊण तओ, पिउणो य निवेइओ रुयंतीए । 'एसो सो वसुदेवो, समागओ देवरो ताय !' ॥ सो ‘सागयं' ति भणिउं, साहइ सउरिस्स एत्थ नरनाहो । नामेण अस्थि कविलो, तणया कविला य अह तस्स ।। नेमित्तिएण तीए, पुहइवई इह वरो समाइट्ठो । कहियं च - 'गिरितडंमी, चिट्ठइ किल संपयं गामे ॥ सो किल फुलिंगवयणं, अस्सं दमिहि त्ति पच्चओ एसो' । इय भणिए पट्ठविओ, निवेणिमो मज्झ ना(जा)माऊ । इंदसम्मो त्ति नामं, महिंदजाली तुहाऽऽणणनिमित्तं । तेण य बहुदिवसेहिं, पत्तेण अज्जेह कहियमिमं ॥ 'जत्तेणाऽऽणंतेण वि, छलेण नट्ठो अम्ह कह वि वसुदेवो' । संपइ दमसु तमासं', दमेइ; तो वे(बें)ति रायं ते ॥ रन्ना वि गउरवित्ता, कविलं परिणाविओ अ; कीलेइ । तत्थेव सालएणं, सह असुमंतेण वसुदेवो ॥ कविलाए सुयं कविलं, जणेइ अह देवसच्छहं पवरं । अह अण्णया य हत्थी, आणीओ वारिबंधेणं ॥ तं आरूढो सउरी, उप्पइओ सो वि कुंजरो गयणे । दूरं अवहरिएणं, पहओ सो मुट्ठिणा अंसे ॥ जाओ य नीलकंठो, सरनीरे निवडिओ य वसुदेवो । उत्तरिउं तं रणं, भममाणो सालगुहनयरे ॥ पत्तो; अभग्गसेणो, य तत्थ णामेण नरवई अत्थि । धणुवेयं सिक्खावइ, विहीए अह जायवो तं पि ॥ एवं च साहियंमी, कण्णं पउमावई कुमारस्स । देइ नरा(रे)सो तुट्ठो, तीए समं सो वि वरभोए ॥ जा चिइ भंजतो, संपत्तो ताव अंसमंतो सो । कविलाए नियभाया, ठिओ य सो जायवसमेओ ।
