________________
[२६२]
संतो निसाए सुत्तो, तत्थाऽऽययणमि सो नरादेण । जग्गाविओ त्ति जायं, जुज्झं सह तेण से घोरं ॥ कर-पायनिवाएहि य, मुट्ठिपहारेहिं ताडिउं गाढं । अह सउरिणा नरादो, संजमिओ पोत्तबंधेण ॥ भूमीए निहोडेउं, खणेण विणिवाइओ पुणो तेण । विणिवाइयं नरादं. दहें लोओ पहायंमि ॥ हरिसेण निब्भरंगो(गा), रहमि आरोविऊण तं सउरिं । महया तूररवेणं, कीरंतेणं सहामज्झे ॥ नेऊण पूइऊण य, कण्णाण सयाई पंच ढोएइ । सोरी वि निवारेउं, कन्नाओ; भणइ तं लोयं ॥ 'को एसो परुसो उ?'. अह भणियं ताण तत्थ एक्केणं । कंचणपुणं(रं )मि णयरे, जियसत्तू आसी नरनाहो ॥ सोदासो तस्स सुओ, पयईए पिसियभोयणासत्तो । तेण नरिंदेण अभयं, दिण्णं जंतूण नियदेसे ॥ विन्नविओ य सुएणं, - 'दिणे दिणे एक्कबरहिणमएणं । मंसेण पसाओ मे, कीरउ' तेणाऽवि पडिवण्णं ॥ वंसगिरिपव्वयाओ, एक्केक्कं बरहिणं तओ तत्थ । पइदियहं उवगप्पइ, आणावेऊण सूयारो ॥ मज्जारेणऽवहरिओ, अण्णंमि दिणंमि कप्पियमयूरो । मयसिसुमंसं गहिउं, भीएण समारियं तत्तो । तं मंसं सोआसो, सूयारं भणइ विम्हिओ भोत्तुं । 'कह एवं सुस्सायं, कहसु ममं अन्नहाऽवस्सं ॥ मारेमि तुमं' भीओ, सव्वं साहेइ अवितहं तस्स । सूयारो सब्भावं, मयूरअवहरणमाईयं ॥ सोआसो परितुट्ठो, पूएउं भणइ तत्थ सूयारं । 'बरहिणमंसेण अलं, माणुसमंसं इमं चारु । तम्हा पइदिवसं मम, तया इमं एत्थ मंस करियव्वं' । इय भणिऊण सयं सो, डिंभे अवहरइ नित्तिसो । जणविण्णत्तेण तओ, कह वि पुरिसेहिं तं कलेऊणं । सोआसं नरनाहो, निव्विसयं कुणइ संनद्धो ॥ सो वि नरनाहभीओ, सोआसो एत्थ विसयपच्चंते । दुग्गं समस्सिऊणं, उवद्दवं कुणइ इह विसए ॥ गहियगदाउहहत्थो, पइदियहं पंच-सत्त-दह मणुए । मारेत्तु एत्थ देसे, गच्छइ सो पव्वयं दुग्गं ।
