________________
[२५६]
ANNNNNNNNNNNNNNN
नयरीए अदूरंमी, कीलंताणं च आसमपयंमि । कामाउराण दोण्ह वि, उप्पण्णो तेण तीएँ सुओ ।। चइऊण सुयं दोण्णि वि, पिप्पलछायाए आसु नट्ठाई । सुलसाभइणीए इमो, नाओ भद्दाए वुत्तंतो ॥ तं दटुं परिमुक्कं, बालं अह सा वि दुक्खिया जाया । डिभस्स तस्स वयणे, पिप्पलपिप्पा कह वि पडिया ॥ तं आसाएमाणो, दटुं भद्दाए बालगो गहिओ । गुणनिप्फण्णं णामं, तस्स कयं पिप्पलादो त्ति ॥ तीए पडिस्सयंमी, कमेण सो वड्डिओ सह कलाहिं । संगोवंगो वेओ, पढिओ अह पिप्पलाएण ॥ जाओ य महावाई, तत्तो तं सोउमागओ तेण । विजिओ य जण्णवक्को, सह सुलसाए जणसमक्खं ॥ 'जायमेत्तुज्झिओ जो, सो तुम्हमिमो सुओ'त्ति भद्दाए । भणिए सोउं रुट्ठो, जणयाणं पिप्पलाओ वि ।। वेयवयणेहिं तत्तो, 'पिउ-माईयाण जागकम्मेणं । सग्गगमणं' ति वोत्तुं, लोयाणं संचडावेइ । तो पिउमेहेण पिया, मायामेहेण तेण माया वि । दोण्णि वि महकिच्छेणं, हणिया जागेण विहिणा उ ॥ वड्ड(ग्ग)लिनामेण तहिं, सीसोऽहं आसि पिप्पलायस्स । काऊण जागपावं, तहेत(ताहे?) दुग्गईसु हिंडित्ता ।। टंकणविसए जाओ, छगलोऽणेणोवइट्ठधम्मोऽहं । रुद्ददत्तेण निहओ, सोहम्मसुरो तओ जाओ || तेणेसो धम्मगुरू, मझं; तम्हा इमं पणमिऊणं । पढमं चिय तो साहू, पणमामि किमेत्थ विवरीयं ?' ॥ तत्तो देवेण अहं, भणिओ, - 'इहलोइयं वरं किं पि । मं आणवेसु सुपुरिस !, तुह संपूरेमि जेणऽज्ज' ॥ सोऊण इमं देवो, भणिओ विज्जाहरेहिं हिडेहिं ।। 'अम्हं पि चारुदत्तो, जीवियसंदायगो एसो' ॥ संखेवेण य कहियं, सव्वं नियजणयमोक्खणं तेहिं ।। भणिओ य मया देवो, – 'सुमरियमेत्तो पुणो एज्ज' ॥ 'एवं'त्ति भणमाणो, नियठाणं तक्खणं गओ देवो । नियमंदिरंमि णयरे, नीओऽहं पि य मुणिसुएहिं ॥ अह ते जणणीहि समं, पुरओ गंधव्वसेणियं काउं । पभणंति ममं हिट्ठा, 'निसुणसु' विज्जाहरा दो वि ॥
