________________
[ २४६ ]
समुद्दविजयाइया वि जरासंधेण सम्माणिया पत्ता सौरीपुरे । तओ वसुदेवो जोव्वणस्सुदए नानाविहनेवत्थालंकरिओ रायरहगओ अद्धाणं गच्छंतो आगच्छंतो य रूवाहिओ त्ति काउं नयरजुवइजणं मोहंतो कालं गमेइ । अण्णया एगंते विण्णत्तो महाजणेण राया 'देव ! सुणह । वसुदेवकुमारस्स रूवक्खित्तचित्तो सयलजुवईजणो निम्मज्जाओ जाओ । ता पसायं कुणउ देवो । मा कुमारो उज्जाणाई भमउ' । रण्णा भणिया 'वच्चह वीसत्था । निवारिस्सामि' । तओ वारिओ परिजणो कुमारस्स ' मा एयं कहेज्जह' । अण्णया या तं भइ ‘कुमार ! मा दिवसं भमाहि बाहिरओ । धूसरमुहच्छाओ दीससि । अच्छसु गिहे । मा कलाओ अहिणवगहियाओ नस्सिस्संति' । पडिसुयं तेण । तओ आलेक्ख - गीय-वाइयाइविणोएण चिट्ठइ ।
—
-
सा आह रुट्ठा आह
कयाइं च रन्नो खुज्जा गंधपीसिगा गंधाणि पीसिय वच्चंती पुच्छिया तेण - 'कस्सेयं विलेवणं ?' 'रण्णो' । तेण वुत्ता 'किं अम्हं न होइ ?' । तओ हासपुव्वं गहिया तेण गंधा । सा 'एएहिं चेव आयारेहिं रुद्धो तुमं अच्छसि' । तओ पुच्छिया सा ससंभंतेण । रन्नो बीहंती न साहइ । तओ अब्भत्थियाए साहिओ पउरवृत्तंतो । तओ चिंतियं तेण 'नूणं रण्णो चित्ते पइट्ठियं कुमारो अप्पाणं सलाहावेंतो नगरमज्झेण निग्गच्छइ । ता किमेत्थ अयसपंकंकियस्स अच्छिउं ?' ति संपहारिऊणं सर-वण्णभेयगाओ य गुलियाओ मुहे काऊण संझाकाले निग्गओ नगरबाहिं । मसाणासण्णदारूहिं य रइया ची(चिया, अणाहमडयं पक्खिवित्तु पलीविया । गुरुजणखामणत्थं चाऽवलंबियमेक्कंमि परसे पत्तयं । तत्थ य लिहियमिमं
-
1
-
-
जस्स गुणा वि गुरूणं, लज्जाजणया जणेण कीरंति । सो किल मयकप्पो च्चिय, तेणऽरिंग विसइ वसुदेवो ॥
तम्हा होंतमहोंतं वा, [व]सुदेवविणासियं ।
गुरूहिं पउरलोएण, खमियव्वमओ परं ॥
—
ओ बंभणवेसेण तुरियमवक्कंतो उम्मग्गेण गंतुं मग्गमोइण्णो । तओ निज्जंती पिउगेहमेगा रहगया तरुणी तं दट्ठूण अंबं भ 'अम्मो एसो बंभणदारओ' । रहंतो आरोविओ पत्तो गामं । तत्थ य सो मज्जिय-जिमिओ संझासमए जक्खाययणे गओ जणवायं सुणेइ जहा 'किर वसुदेवो अरिंग विट्ठो । तओ सव्वजायवा संतेउरा कंदिउमारद्धा । कयसल्लुद्धरण- पेयकज्जा य सगिहं गया' । तं च सोउं तेण चिंतियं जहा 'गुरू मे निरासा जाया । ताऽहं सच्छंदो वियरामिति ।
-
तओ गओ विजयखेडं णगरं । ठिओ बाहिरुज्जाणे । दिट्ठा पुरिसा । तेहिं त् 'के तुम्हे ? कओ वा समागया ?' तेण वृत्तं 'बंभणोऽहं । विज्जागहणत्थं निग्गओ' । तेहिं भणिय - 'मिमाए वावीए मज्जणेण खेयमवणिज्जउ' । तहा य काउं सो असोगट्ठा निसण्णो । भणिओ हिं 'अज्जउत्त ! सुणेह । एत्थ पुरे विजओ राया । तस्स सुजया देवी । तीए दो धूयाओ - सामा- विजयाओ य । गंधव्वे नट्टे सुट्टु कुसलाओ विदिण्णसयंवराओ । तासिं च पइण्णा भत्त "त्ति । तओ रण्णा निउत्ता अम्हे जो जुवा रूवस्सी माहणो खत्तिओ वा, तमाणेह । ता जइ भे नट्टे गीए वा * समो अत्थि ता एह' । तेण वुत्ता 'अस्थि किंचिमेत्तं' । तओ तेहिं सो नेऊण दरिसिओ रण्णो । सम्माणिओ तेण । तओ सामा- विजयाओ वसुदेवेण
" जो नट्ट - गीएहिं विसेसाहिओ सो चेवऽम्हं
★ श्रमोऽस्ति ।
-
-
-
—
—