________________
[२४५]
एत्यंतरंमि य रंगमोइण्णा मगहसुंदरी । गाइया य तम्मयहरियाए पढममेव मंगलत्थमिमा गीतिका -
पत्ते वसंतमासए आमोयए पवत्तंमि ।।
मोत्तूणं कणियारए भमरा सेवंति चूयकुसुमाणि ॥ सोउं चेमं चिंतियं मगहसुंदरीए – 'किं पुण अकंडे एसा गीया ? ता नूणं कारणेण होयव्वं । नायं च भमरपरिहरणाओ तीए जहा – 'विसभावियाणि कणियाराणि' । परिहरंती य ताणि अप्पमत्ता तहा सा नच्चिया जहा ग(न?) च्छलिय त्ति ।
तं च मगहसुंदर हराविउकामो सीहरहो कह वि नाओ जरासंधेण । तओ समुद्दविजयस्स दूओ पेसिओ जहा – 'सीहपुराहिवं सीहरहं जइ जीवंतं पाडिऊण गेण्हसि ता जीवजसं दुहियं नगरं च पहाणं तुज्झ देमि' । तं च लेहं वाइज्जंतं सोऊण वसुदेवेण राया विन्नत्तो – 'देव ! विसज्जेह गं(मं) जेण सीहरहं बंधिऊणाऽऽणेमि तुम्हें पायमूलं' । रण्णा भणियं - 'कुमार ! अदिट्टजुज्झो सि, ता अलं तुह गमणेण' । तहा वि निच्छए कए पेसिओ बहुपरिवारो । सीहरहेण वि तस्साऽऽगमणं सोउं मेलियं नियबलं । लग्गं जुज्झं । तओ सीहरहेण वसुदेवबलं विक्खोभियं । तं च दट्ठण वसुदेवेण कंससारहिपरिग्गहिओ रहो तदभिमुहो चालिओ । तओ सो जुझंतो कयकरणो वि लहुहत्थयाए दोहिं वि छलप्पहारेण रहतुंडं भंजिऊण उक्खिविउं नियरहमाणीओ । तओ भग्गं सीहरहबलं । लद्धजया य तं घेत्तूण सपुरमागया । तुटेण य रण्णा पूइया ।
कहेइ य विजणे राया वसुदेवस्स जहा – 'कोट्ठगिनेमित्तिएण जीवजसाकुमारीए लक्खणं विणिच्छियं । तेण मे कहियं – सा जरासंधकण्णगा पिउ-पइकुलविणासिणी । तो अलं तीए' । तओ पयडमुल्लवियं वसुदेवेण जहा चेव – 'कंसेण सीहरहो गहिओ' । रण्णा वुत्तं – 'जइ एवं ता कहं रायधीयं वणियदारगो परिणिस्सइ ? परं एयस्स परक्कमो खत्तियस्सेव दीसइ । ता होयव्वं एत्थ कारणेणं'ति सद्दाविओ रसवाणिओ । पुच्छिओ य धम्ममंतरे काऊण रहसि कंसवुत्तंतं । तेणाऽवि समओ त्ति नाऊण कहियं जहा - 'जउणाए नाममुद्दाभरण-पत्तियासमण्णिओ कंसमंजूसागओ मए लद्धो । अओ परं देवो पमाणं'ति । तओ समुद्दविजएणाऽऽणावि[या] सा मुद्दाइदा(सहियामंजूसा?) । वाइया पत्तिया । निच्छियं च जहेसो उग्गसेणपुत्तो
त्ति।
तओ हरिसिया समद्दविजयाईया कंसं पुरओ काऊण गया जरासंधसयासं । कहिओ तस्स सपच्चओ सीहरहजिणणाईओ कंसपरक्कमो । तओ नाउमुग्गसेणपुत्तो त्ति परिणाविओ तेण जीवजसं । भणिओ य - 'मग्गसु समीहियपुरं' । कंसेण वि विण्णायवुत्तंतेण मग्गिया महुरा नयरी पिउपओसं वहंतेण । दाऊण ससंवाहो पेसिओ तीए । कंसो वि तत्थ गंतूणुग्गसेणं पउलिदुवारदेसत्थे कट्ठहरए निजंतिऊण राया जाओ। तं च दतॄणुग्गसेणपुत्तो गाढमुव्वेगिओ अइमुत्तकुमारो नाम पव्वइओ नमिजिणतित्थे ।
कंसेण वि सायरमाणाविऊण सोरीपुराओ संमाणिओ सो रसवाणिओ । न निजताविया कंसेण नियमाया । तओ कंसमाया - 'मए कओ कंसमयमंजूसापवाहणाइओ कंसस्साऽवयारो न उग्गसेणेणं । ता किमे[सो] निजंतिओ ?'त्ति पच्चाययंती पइदिणं कंसमण्णणिज्जे वड्डमुणिसे(मणूसे) गिहंगिहेण परियडइ । तहा वि जम्मंतरजणियनियाणाणुबंधओ न किंचि कस्सइ य हवइ त्ति ।